Μόλις ανατείλει ο αυγερινός και το πρώτο φως περάσει πάνω από τους λόφους της ανατολής και αρχίζει να διαλύει το σκοτάδι, αρχίζουν συναυλία τα κοκόρια.
Από μακριά ακούγεται ένα σκυλί που από κάτι ενοχλήθηκε, η κουκουβάγια που όλη νύχτα φύλαγε σκοπιά, με μια κραυγή κατεβαίνει από τη σκεπή και τρυπώνει στη φωλιά της.
Τα σπουργίτια βγαίνουν στην άκρη από τις τρύπες του σπιτιού που έχουν φωλιά, λες και περιμένουν το πρόσταγμα για να κινήσουν όλοι μαζί, για το καθημερινό σαφάρι για τροφή.
Σύντομα οι πρώτες ακτίνες του ήλιου χρυσώνουν τις κορυφές των δέντρων, ξεκινά η νέα μέρα.
Το πολύβουο κοπάδι, τα σπουργίτια, ξεχύνονται προς τα χωράφια.
Ένα ζευγάρι δεκοχτούρες ανεβαίνουν γρήγορα πάνω στην κολόνα του ρεύματος και αρχίζουν το μονότονο δεκοχτό δεκοχτό.
Πάνω στα κλαδιά της λυγαριάς τριγυρίζει κελαηδώντας ένας κοκκινολαίμης.
Το έζησα πολλές φορές. Δεν ξέρω αν μπόρεσα να το περιγράψω. Άλλωστε πιστεύω ότι καμιά περιγραφή δεν αντικαθιστά την ζωντανή εικόνα.
Ελάτε για διακοπές στον Κάμπο μας, να απολαύσετε το ηλιόβγαλμα μαζί μας.