Δεν έχω διάθεση να κομίσω γλαύκα, αλλά για μια φορά ακόμα αναρωτήθηκα χτες γιατί χαιρετάμε και δίνουμε ευχές στη χτεσινή γιορτή των Αγίων Αναργύρων στον Αργύρη και στην Αργυρώ… Και τι σχέση έχουν αυτά τα δύο ονόματα με κάποιον προσδιορισμό, όπως αυτός του ανάργυρου, ο οποίος μάλιστα είναι εντελώς αντίθετος…
Και βέβαια άλλο αργυρός και άλλο ανάργυρος… Και τι σημαίνει αυτό το τελευταίο; Κάποιος που δεν παίρνει αργύρια. Με λίγα λόγια ένας προσδιορισμός που έχει μάλιστα εντελώς άλλη σημασία. Και βέβαια οι Άγιοι Ανάργυροι είχαν ονόματα… Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι ήταν εκείνοι που έπρεπε να έχουν την τιμητική τους χτες…
Όμως όλα αυτά τα χρόνια, αντί για τους Κοσμά και Δαμιανό, έχουν την τιμητική τους οι Αργυρούλες… Και κανείς δεν ενοχλείται, φυσικά, και κανέναν δεν πειράζει κάτι τέτοιο και οι ευχές πάντα είναι ευπρόσδεκτες, έστω και αν δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα με τον συγκεκριμένο προσδιορισμό…
Α, ναι… Ξέρω και έναν Ανάργυρο που και αυτόν του αρέσει να τον φωνάζουν… Αργύρη. Και όλοι βέβαια παραλείπουν το Ανάργυρος και χρησιμοποιούν το Αργύρης.
Τώρα, θα μου πείτε, δημιουργείς «θέμα» εκ του μη όντος και αφού ανέκαθεν έχει καθιερωθεί να γιορτάζουν οι Αργυρούλες των Αγίων Αναργύρων; Όχι βέβαια αφού είναι παράδοση και οι παραδόσεις πρέπει να τηρούνται, αλλά έτσι για το σωστό.
Και επειδή το «έψαξα» λίγο το όνομα Αργυρώ προέρχεται από το μεσαιωνικό επίθετο ἀργυρός «αυτός που έχει φτιαχτεί από ασήμι ή αυτός που έχει το χρώμα ή τη λάμψη του ασημιού». Υποκοριστικά ονόματα Αργυρούλα, Ρούλα.
Και πότε γιορτάζει; Με βάση το ελληνικό εορτολόγιο το όνομα ΑΡΓΥΡΩ γιορτάζει στις 30 Απριλίου. Περί ορέξεως, όμως, ουδείς λόγος. Όποιος θέλει ας γιορτάζει όποτε θέλει. Δεν μπορούμε να βάλουμε… περιορισμούς.
Και, αν θέλετε, καλά κάνουν οι Αργυρούλες και οι Ρούλες και γιορτάζουν των Αγίων Αναργύρων. Δεν θα τους χαλάσουμε το χατίρι.
Και να είναι καλά και να γιορτάζουν και χρόνια τους πολλά.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
