
Τι έλεγαν οι πιο παλιοί θέλοντας να τονίσουν τη δύναμη του λαού; «Φωνή λαού, οργή θεού». Αυτή την παροιμία θυμήθηκα χτες με αφορμή όλα όσα συντελέστηκαν στο Θόλο, στα Μεστά και στο λιμάνι της Χίου…
Ό,τι έγινε το έχετε διαβάσει ήδη, γιατί έτυχε μεγάλης δημοσιότητας και όχι αδικαιολόγητα, καθώς ένας κόσμος αγανακτισμένος βγήκε στους δρόμους, έτρεξε στο Θόλο, στη συνέχεια στα Μεστά και μετά στο λιμάνι μας. Ένας ολόκληρος κόσμος που ξενύχτησε, άφησε τη θαλπωρή του σπιτιού του, κρύωσε, ξεποδαριάστηκε, ξεροστάλιασε στα πόδια του. Και δεν ήταν μόνο εκείνοι που υποτίθεται ότι κινούν τα νήματα της αντίθεσης στην κλειστή υπερδομή, για να το ξεπεράσουμε με ελαφρά τη καρδία. Ήταν απλός λαός που δεν θέλει την υποβάθμιση του νησιού, που σηκώθηκε από τον καναπέ του, κάτι πολύ δύσκολο, που οι προθέσεις του είναι αγνές…
Και, για να είμαι ειλικρινής, με εντυπωσίασε η παρουσία τόσο μεγάλου πλήθους και στα τρία επίμαχα σημεία. Είχα την αίσθηση ότι το όλο θέμα της αρχικής αντίδρασης και αντίστασης είχε ξεφουσκώσει, καθώς πέρασε και αρκετός καιρός από τότε που ανακοινώθηκε ο σχεδιασμός της κυβέρνησης. Να, όμως, που έκανα λάθος και αυτός ο λαός είναι στις επάλξεις να υπερασπίσει τον τόπο του. Να μη γίνει αποθήκη ψυχών, όπως έχουν χαρακτηριστεί αυτές οι δομές…
Και τι άλλο ήταν εντυπωσιακό; Η καθολική αντίδραση από μαζικούς φορείς του νησιού. Ο ένας μετά τον άλλο με δελτία Τύπου και ανακοινώσεις διατράνωσαν την αντίθεσή τους. Και ίσως είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της Χίου που είχαμε ένα τέτοιο καθολικό «όχι». Αλήθεια, αναρωτιέμαι, υπήρξε κανένα σωματείο, σύλλογος, οργάνωση που να μην εξέφρασε την αντίθεσή του;
Έχουν να λένε ότι εμείς οι Χιώτες είμαστε συντηρητικοί, ότι κοιτάζουμε μόνο το τομαράκι μας, ότι είμαστε της νοοτροπίας «σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω». Χτες πολλοί ήταν εκείνοι που απέδειξαν στην πράξη ότι δεν ισχύουν τα παραπάνω. Προέταξαν τα στήθη τους ώστε να μην εκφορτωθούν τα μηχανήματα που προορίζονταν για την υπερδομή του Θόλους. Και, όπως φαίνεται, η όποια άλλη παρόμοια προσπάθεια θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο δυναμισμό, όπως ο χτεσινός. Οι Χιώτες δεν σκύβουν το κεφάλι και καλά είναι να το καταλάβουν όσοι θέλουν να κάνουν κουμάντο στον τόπο μας, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη μας!
Του Δημήτρη Φρεζούλη