Τον γνώρισα τo 1969, όπως και πολλούς άλλους, στο πάλαι ποτέ οικοτροφείο της οδού Βουλγαροκτόνου 30, το επονομαζόμενο και του Δεσπότη, καθώς το είχε ιδρύσει ο κυρός Παντελεήμων Φωστίνης. Για τον οποίο πολλά είχαν ακουστεί, αλλά είχε και την ευαισθησία να δημιουργήσει και υποδομές για την εξυπηρέτηση παιδιών που είχαν ανάγκη διαβίωσης λόγω σπουδών. Και βέβαια πολλές φορές πολλά ακούγονται, αλλά πόσα είναι αλήθεια. Βέβαια, όταν εμείς μέναμε στο Οικοτροφείο, ο Δεσπότης είχε κοιμηθεί πριν από αρκετά χρόνια. Τέλος πάντων, σήμερα το θέμα μου δεν είναι ο μακαριστός Μητροπολίτης.
Τον γνώρισα, που λέτε, σε εκείνο το οικοτροφείο. Φοιτητής εκείνος στο Πανεπιστήμιο, σπουδαστής εγώ στη Σχολή Ασυρματιστών του Πειραϊκού Συνδέσμου. Ήταν ένα παιδί που μόλις το έβλεπες σε κατακτούσε. Με την απλότητα, τη σοβαρότητα, την καλοσύνη, την ευαισθησία του. Ήπιων και χαμηλών τόνων, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι συγκάτοικοι… Χαβιάρας, Καλαμπόκης, Βελισάρης, Δαμαλάς, Ζωφός, Φράγκος, Κόκκινος, Φιρριπής, Παντελούκας, Τέττερης, Φυτούσης και άλλοι. Ένα παιδί ξεχωριστό, ήσυχο, ήρεμο, χαμογελαστό. Τον θυμάμαι εκτός από το δωμάτιό του να τριγυρνά στους διαδρόμους του οικοτροφείου με τις σαγιονάρες του με ένα βιβλίο στο χέρι.
Μελετηρός στον απόλυτο βαθμό δεν ξέρω αν, τω καιρώ εκείνω, οποιοσδήποτε από εμάς μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξή του που ήταν ραγδαία. Από τότε τον είχα χάσει καθώς χωρίστηκαν οι δρόμοι μας -συνέχισε για διδακτορικό στην Αγγλία, με υποτροφία του ΙΚΥ- μέχρι που κάποια στιγμή διάβασα, δεν θυμάμαι πού, ότι είχε γίνει ένας ξεχωριστός επιστήμονας. Και ότι ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και πολύ χάρηκα για την εξέλιξή του. Και πώς να μη χαρείς βέβαια όταν βλέπεις Χιώτες να διακρίνονται και να διαπρέπουν. Και δεν είναι, φυσικά, ο μοναδικός, αλλά όταν αλλά όταν κάποιον τον είχες γνωρίσει η χαρά είναι μεγαλύτερη.
Ο λόγος, λοιπόν, για τον Γιώργο Τσαπαρλή. Ο οποίος πρόσφατα έβαλε στο πλούσιο ενεργητικό του μία ακόμα σπουδαία διάκριση και μάλιστα παγκόσμιου επιπέδου. Η Αμερικανική Χημική Εταιρεία ανακοίνωσε τους νικητές των βραβείων της για το έτος 2024. Ανάμεσά τους και ο αγαπητός Γιώργος. Το βραβείο είναι για Επιτεύγματα στην Έρευνα για τη Διδασκαλία και τη Μάθηση της Χημείας. Θεωρείται ως το ύψιστο βραβείο στον κόσμο στο γνωστικό αντικείμενο της «Διδακτικής της Χημείας». Υπενθυμίζεται ότι το έτος 2016 ο Τσαπαρλής είχε λάβει και το «Βραβείο Εκπαίδευσης» (Education Award) της (Βρετανικής) Βασιλικής Εταιρείας της Χημείας.
Τι άλλο να προσθέσω παρά τα πιο ειλικρινή συγχαρητήριά μας. Πανάξιος!
Του Δημήτρη Φρεζούλη
*** Η φωτογραφία είναι από τη βράβευσή του στην Αγγλία το 2017.
