Επί πάρα πολλά χρόνια ακούγονται συζητήσεις για την ασυνέπεια των πολιτικών, για τον νεοπλουτισμό για τον ανορθόδοξο και ευκαιριακό πλουτισμό κάποιων κοινωνικών ομάδων.
Και αναρωτιέται κανείς εμείς οι Έλληνες ένας χαρισματικός και έξυπνος λαός με τόση ιστορία και παραδόσεις ΝΑ ΜΗ μπορούμε να αντιληφτούμε και να καυτηριάσουμε το κακό να θεραπευτούμε.
Μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι εύκολη και θα πρέπει να ψάξουμε βαθειά μέσα μας να την ανακαλύψουμε.
Με το να λέμε τόσα χρόνια ψέματα στον εαυτό μας αναβάλλοντας τη θεραπεία όχι μόνο δεν απέδωσε αλλά μας οδήγησε σε μία άλλου είδους κατοχή πολλή πιο χειρότερη από τις προηγούμενες.
Γιατί αυτή η νέα κατοχή περιέχει εξαρτήσεις από ένα σωρό άχρηστες καταναλωτικές συνήθειες.
Ισοπέδωση αξιών λόγω απουσίας της πραγματικής παιδείας που την ταυτίσαμε μάλιστα με την λογική της ρομποτοποίησης.
Δεν χρειάζεται δηλαδή η γενική μόρφωση παρά μόνο εξειδίκευση σε ένα πράγμα.
Θυμάμαι.. πριν 15 περ. χρόνια, γνώρισα ένα νέο Γερμανό τεχνολόγο σπεσιαλίστα που δεν ήξερε ποιος ήταν ο Ιωάννης Σεβαστιανός Μπαχ. ( Σαν να μη γνωρίζει δηλ. ο κύριος Παυλόπουλος για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή)
Η Έλλειψη δηλ. κοινωνικής συνείδησης έχει αποτέλεσμα συνεχώς να καταστρατηγούνται, με «μέσα» και «παραθυράκια», τα συλλογικά συμφέροντα της κοινωνίας.
Να γίνονται από τους εκάστοτε οπλαρχηγούς της εξουσίας καταχρήσεις και αυθαιρεσίες που έχουν ανεβάσει την αναξιοκρατία και την αναποτελεσματικότητα στα ύψη. Όμως όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους αν προσέξουμε. Γιατί τελικά ποτέ δεν συστήνεται μια ηθική τάξη που όλοι να συμμερίζονται και να ακολουθούν.
Έτσι ένα τεράστιο πανέμορφο χρωματιστό τείχος με καταπληκτικά εφέ από ψέμα στήνεται και πίσω του κρύβονται αυτοί που με παράνομο και ανορθόδοξο τρόπο κέρδισαν και κατέχουν το χρήμα αλλά και την εξουσία που απορρέει από αυτό. Ότι μας λένε, εύκολα τους πιστεύουμε, γιατί μας στέρησαν και μας στερούν έντεχνα από παλιά, τη γενική μόρφωση και την πνευματική καλλιέργεια.
ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ.
Μας εξειδίκευσαν όμως έτσι, που τους κατασκευάσαμε αυτοματισμούς και έξυπνες μηχανές.
Και ενώ θα περίμενε κανείς να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος μας και η ποιότητα της ζωής μας, οι αυτοματισμοί και οι έξυπνες μηχανές πήραν τη θέση μας και λιγόστεψαν τις θέσεις εργασίας. Έτσι φθάσαμε σήμερα οι παλαιοπολιτικάντηδες γνήσιοι αντιπρόσωποι αυτών που κρύβονται πίσω από το χρωματιστό τείχος του ψέματος να λένε σε μας, « μη φοροδιαφεύγετε θυσιαστείτε, πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση» κ.λπ.
Μας μιλούν δηλαδή για ηθική τάξη και πατριωτικό καθήκον. Ποιοι?... οι άνθρωποι που δεν περιέχουν και δεν τηρούν καμιά ηθική .
Και εμείς τους πιστεύουμε, τους θαυμάζουμε , τους έχουμε κάνει πρότυπα, τους ζηλεύουμε και ελπίζουμε.
Ωστόσο η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός έχουν γίνει αφορμή να αρχίσει ένας αδυσώπητος κοινωνικός πόλεμος.
Το έγκλημα είναι καθημερινά παρών μαζί με όλες τις παρενέργειες του.
Οι όποιες θυσίες και να γίνουν, δεν πρόκειται τίποτα να βελτιωθεί γιατί δεν είναι δυνατόν να διδάξουν αλλά προπάντων να εφαρμόσουν ηθική αυτοί που είναι οι πλέον πωρωμένοι με την εξουσία και το χρήμα, χωρίς παιδεία άνθρωποι.
Αυτοί χρηματοδοτούν και θα χρηματοδοτούν τους παλαιοπολιτικάντηδες και τους επίορκους επιστήμονες θηριοδαμαστές τους, να μας κρατούν στην άγνοια, στο φόβο και στη δίαιτα.
Όμως θα επισημάνω ακόμα μια φορά πως και αυτοί που κρύβονται πίσω από το χρωματιστό και εφετζίδικο τείχος του ψέματος και αυτοί που είναι μπροστά από αυτό είναι άνθρωποι ΜΕ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ.
Ο Ανδρέας Λασκαράτος έλεγε.
«Οι φιλελεύθεροι και οι συντηρητικοί μοιάζουν σαν τους σκύλους που είναι έξω από τη μάνδρα και γαυγίζουνε σ’ αυτούς που είναι μέσα στη μάνδρα να βγούνε, για να μπούνε αυτοί. Αλλά.. σκύλοι οι μεν.. σκύλοι και οι δε.»
«Όλοι οι σκύλοι μια γενιά» δηλαδη... αυτό λοιπόν που ελπίζουμε να μας δώσει καλύτερες ισορροπίες τελικά, μαζί με την αίσθηση του μέτρου ( που γεννήθηκε στους Δελφούς), είναι η σωστή οικογένεια και η σωστή παιδεία.
Είναι ανάγκη να μπούμε στην καρδιά και το νου των ποιητών μας και να εμπνευστούμε γνήσιους κοινωνικούς αγώνες και οράματα.
Αγώνες ενάντια στο κακό μας εαυτό.
Χρειαζόμαστε ΟΛΟΙ όπως είπε ο Γκαίτε... ΦΩΣ… ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΩΣ.