Την ώρα που ο ξάδελφος του Πρωθυπουργού είναι στην Γουατεμάλα για να υπογράψει Μνηνόνιο συνεργασίας με την αδελφή αυτή χώρα... εμείς οι εν Χριστώ αδελφοί, που επιμένουμε να παραμένουμε στη δική μας χώρα, μπορούμε αντί προσευχής να πάρουμε χαρτί και μολύβι για να απαντήσουμε στο ερώτημα που βρίσκεται στο στόμα όλων. Βγαίνει ο λογαριασμός, θα τα καταφέρουμε;
Ας μην αρχίσουμε τους προβληματισμούς αν θέλουμε να τα καταφέρουμε γιατί το άρθρο σήμερα είναι… μαθηματικό.
Λοιπόν πάρτε χαρτί και μολύβι και πάμε. Εξι μήνες που κράτησαν τα πειράματα Τσίπρα – Βαρουφάκη για να καταλήξουμε ότι λέμε ΝΑΙ με τα μπούνια, τα επίσημα στοιχεία λένε ότι μπήκαμε μέσα άλλα 90 δις. ευρώ. Τα ίδια στοιχεία λένε ότι με το κλείσιμο των Τραπεζών, το μέγα επίτευγμα του Σύριζα, χάνονται κάθε μέρα 500 εκ. ευρώ, άρα αν συνεχίζουμε να παίζουμε αυτό που ξέρουμε άριστα σ’ αυτή τη χώρα, θα έχουμε χάσει άλλα 80 δις. ευρώ, η χαρά του Σόϋμπλε δηλαδή, αφού θα είναι προφανές ότι δεν θα μπορεί κανείς πιά να μας δανείσει, τόσο απλά όσο το νερό δεν μπορεί να συνυπάρξει με τη φωτιά.
Αρα κάθε μέρα που περνάει και δεν φτιάχνεται μια Κυβέρνηση Ειδικού Σκοπού, που να καταργήσει αμέσως όλους τους άχρηστους Δημόσιους Οργανισμούς και να ρυθμίσει εντός εξαμήνου, που θα πάει αυτός ο στρατός των κηφήνων, πόσοι μπορούν να γίνουν παραγωγικοί σε άλλους τομείς του Δημοσίου και πόσοι θα δούν το ταμείο ανεργίας, όπως εκατομμύρια άλλοι συνέλληνες, η χώρα δεν θα οδηγηθεί στη δραχμή αλλά στο κανένα νόμισμα. Τα πράγματα είναι τόσο απλά όσο και οι αριθμοί, που δεν βγαίνουν και δεν έχει κανείς παρά να φανταστεί τη χώρα έτσι τον Σεπτέμβρη. Ηδη οι 7 στις 10 επιχειρήσεις μένουν σταδιακά μόνο με τα αφεντικά, εδώ κολλάει το φουρτούνα μας, ενώ οι εργαζόμενοι προσθέτουν μπροστά στην ιδιότητα τους ένα πρώην.
Εννοείται ότι μέχρι τις 20 Αυγούστου υπάρχουν πολλά προαπαιτούμενα, για άλλη μια βοήθεια, όχι για ανάπτυξη αλλά για ανάσα με τον αναπνευστήρα να μην σκάσουμε. Στο μεταξύ εμείς απτόητοι κουβεντιάζουμε με το Κουαρτέτο, πάει η Τρόϊκα, αν για τις πρόωρες συντάξεις θα υπάρχει πέναλτι στο 6μηνο, στο 8μηνο ή στο 12μηνο. Εδώ δεν υπάρχουν χωρίς συμφωνία μισθοί στο Δημόσιο και συντάξεις μετά τις 20 Αυγούστου, εμείς ομφαλοσκοπούμε για τα… πέναλτι. Τρείς λαλούν και δυό χορεύουν δηλαδή, εννοείται πεντοζάλη με τον γνωστό μετρ του ζουρνά.
Υ.Γ. Από συνέντευξη του λαλίστατου αρχιοικονομολόγου Γιάνη Βαρουφάκη με ένα ν στην εφημερίδα Monde. «Διαπραγματευόμασταν με τους δανειστές σαν την γάτα που κυνηγάει την ουρά της» Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι αυτό το κάνουν οι σκύλοι, εκτός αν η γάτα έχει λαλήσει… εκ του λαλίστατος.