«Είχα γράψει τότε (1992) σε Χιώτικη εφημερίδα τα κάτωθι, μετά το μεγάλο ντόρο που σηκώθηκε από τήν ανακοίνωση τού τότε προέδρου τής Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου, (νομίζω ο κ. Γανιάρης) ότι "στίς Αραβικές χώρες, η μαστίχα χρησιμοποιείται και σάν αφροδισιακό, γι αυτό έχει και μεγάλη ζήτηση! Αφού κλείσουν πόρτες και παραθύρια, καβουρντίζουν τά κούκουδα της μαστίχας, όπως βάζουμε εμείς στο θυμιατό τό λιβάνι, και εισπνέοντας τούς ανεβαίνει τό λίμπιντο! Κοινώς τούς σηκώνεται» αναφέρει σε επιστολή - χρονογράφημα του προς την "Αλήθεια" ο Δημήτρης Τσεσμετζής σημειώνοντας:
«Μερικοί Χιώτες που έκαναν το... πείραμα, απάντησαν ότι " όχι μόνο δεν τους σηκώθηκε το λίμπιντο, αλλά εκεί που πριν έτρωγαν συκαλάκι γλυκό του κουταλιού για να τό κατευνάσουν, τώρα έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα όσο και να τους χορεύει τό χορό τής κοιλιάς η σύντροφος τους!"
Τους απήντησε ο τότε δήμαρχος Ομηρούπολης Αριστείδης Ζαννίκος, ότι "για τά μή σηκώματα φταίει τό ότι χρησιμοποίησαν μπαγιάτικη μαστίχα, αυτή που είχε βρεθεί τότε -4 τόνοι- σε ένα υπόγειο κρυμμένη για να μήν τήν βρουν οι Γερμανοί, είχε σκληρύνει πολύ, ένα σώμα και χρειάστηκαν κομπρεσέρ να την κομματιάσουν και πολλοί επιτήδειοι τήν ανακάτεψαν με λίγη φρέσκια και τήν έβγαλαν στο εμπόριο κι άς είχε πιό σκουροκίτρινο χρώμα."
...Είχα γράψει, επαναλαμβάνω, τότε στήν εφημερίδα τά κάτωθι...
"Πάντως το μεγαλύτερο σήκωμα μαστίχας έγινε στο Πυργί επί ενός ντραγάτη περι τα τέλη της 10ετιας του 1980!
Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή και άφησα να περάσουν μερικά χρόνια για να μή γίνει γνωστός ο πρωταγωνιστής της, γιατί εκτός του ότι θα τόν έγραφαν μέχρι και στα... τσιαρόχαρτα, (τσιγαρόχαρτα για τους μη Χιώτες, υπάρχει άσμα για το Πυργί... " Είμαστε Μπυργούσοι ξακουσμένοι / και στά τσιαρόχαρτα γραμμένοι!..." και το οποίο έχω σε σύνδεσμο στο τέλος για όποιον θέλει να το ακουσει) οι Πυργούσοι θα του έπαιρναν πίσω και τις 400 χιλιάδες δραχμές δώρο που του είχαν δώσει, επειδή φύλαξε καλά τα μαστίχια τους!
Η ιστορία έχει ως εξής...
Όπως στη Κρήτη είναι διαδεδομένη η ζωοκλοπή, στη Χίο (στα νοτιόχωρα) είναι διαδεδομένη η μαστιχοκλοπή! Για το λόγω αυτό, μετά τήν εποχή του κεντήματος τών σκίνων (μαστιχοδενδρων) και επειδή η κλοπή τής μαστίχας παίρνει μεγάλες διαστάσεις, η Κοινότητα Πυργίου τοποθετεί ένα ντραγάτη μέχρι που να μαζευτεί όλη η μαστίχα από όλους τούς σκίνους του χωριού. Εκτός τό μισθό του, στο τέλος ο ντραγάτης είχε και ένα αρκετά μεγάλο χρηματικό δώρο (γύρω στίς 400.000 δραχμές) άν καταφέρει και δεν κλαπεί μαστίχα!
Δεν ξέρω με τι μόρια έγινε η πρόσληψη του ντραγάτη τής ιστορίας μας αλλά προσόντα είχε. Μάτι αεικίνητο, κορμί ευκίνητο, ικανότατος στην καραμπίνα και το κυριότερο, ήξερε τη δουλειά όχι μόνο γιατί είχε δικούς του σκίνους αλλά γιατί είχε ελαφρώσει στο παρελθόν αρκετά πηξάρια*, χωρίς οι εκάστοτε ντραγάτες να τον πάρουν μυρωδιά και ήξερε από που και πως να φυλαχτεί!
Άρχισε λοιπόν το ντραγατηλίκι και ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του, που αφιέρωνε το περισσότερο χρόνο του κεντίζοντας τους δικούς του σκίνους παρά προσέχοντας τούς ξένους.
Και πράγματι. Όταν τελείωσε το κέντημα και έσταζε η μαστίχα κεχριμπάρι, άρχισε να ασχολείται περισσότερο και με τη φύλαξη τών ξένων σκίνων. Ευχαριστημένος που δεν είχε είχε εμφανισθεί κρούσμα κλοπής ούτε στο πιό απόμακρο κτήμα τού χωριού καυχιόταν για τήν αξιοσύνη του και υπολόγιζε ήδη στά έσοδά του και το bonus που θα έπαιρνε. Άλλωστε σε μερικές μέρες τέλειωνε και το έργο του μαζί με το μάζεμα τής Πυργούσικης μαστίχας.
Τέλος έφθασε και η μέρα τής πληρωμής. Μόνο που δεν τόν παρασημοφόρησαν! Άπαντες ευχαριστημένοι δήλωσαν ότι "όχι μόνο δεν έγινε (δηλώθηκε) καμιά κλοπή στα κτήματα που είχαν στο Πυργί αλλά μήτε σ' αυτά που βρίσκονταν έξω από τα σύνορα του χωριού! (Μέχρι και οι... Ολυμπούσοι έστειλαν εύφημο μνεία στο Πυργί για τόν άξιο ντραγάτη του!
Αφού λοιπόν εισέπραξε το μισθό και το - αυξημένο - bonus (δώρο - για τούς μή Έλληνες) πήρε γυναίκα και παιδιά και τράβηξαν να μαζέψουν και το δικό τους μαστίχι...
Όταν έφθασαν στο κτήμα τους και το είδε κόντεψε να πέσει απ' το γάδαρο!
Όχι μόνο τού είχαν σηκώσει όλο το μαστίχι, αλλά οι κλέφτες τού είχαν κλαδέψει και τούς σκίνους του, για νάχουν καλύτερη σοδιά τού χρόνου!
Τί να κάνει; Έκανε τήν ανάγκη φιλοτιμία, γέμισε μερικά τσουβάλια κλαδιά από τα κλαδεμένα και γύρισε στο χωριό λέγοντας μάλιστα στους γειτόνους, ότι είχε καλή σοδιά, μιά και άν μαθεύονταν η αλήθεια θα του έπαιρναν πίσω το bonus...
Tί λέτε... Δεν άξιζε να γραφτεί στά... τσιαρόχαρτα;!
(Επειδή όλες οι ιστορίες μου είναι αληθινές -αλλά πάντα περιμένω να παραγραφούν τυχών συνέπειες πριν τίς βγάλω στο φως- τά αρχικά του ονόματος τού ντραγάτη είναι Α. Π. και ναί, ζεί και περπατάει!)
* (Πηξάρια : Καλή ποικιλία μαστιχόσκινου που βγάζει περισσότερη μαστίχα!)
...Ακολουθεί σε σύνδεσμο το χαριτωμένο τραγούδι για τους Πυργούσιδες: https://youtube.com/watch?v=
