Στις αρχές του 19ου αιώνα, γυναίκες της Χίου απολάμβαναν ζηλευτές ελευθερίες.
Συμμετείχαν ενεργά σε εμπορικές δραστηριότητες και μορφώνονταν όπως οι άρρενες της εποχής τους.
*Σύμφωνα με αναφορές Αμερικανών που βρέθηκαν στο νησί την ίδια εποχή, σε ένα σχολείο από αυτά που επισκέφτηκαν φοιτούσαν μαζί αγόρια και κορίτσια, ενώ δίδασκε γυναίκα εκπαιδευτικός.
· **«Οι Χιώτισσες δεν ζούσαν πίσω από καφάσια. Αντίθετα, όλοι όσοι πέρασαν από τη Χίο, μιλούν με θαυμασμό και όχι χωρίς έκπληξη για τον ελεύθερο χαρακτήρα, την εξευρωπαϊσμένη συμπεριφορά, την καλλιεργημένη νοοτροπία των ανθρώπων της Χίου και ιδιαίτερα των γυναικών».
Οι περιγραφές των γυναικών της Χίου αποπνέουν την δυναμικότητα του χαρακτήρα την Χιακής κοινωνίας κατά την περίοδο προ της καταστροφής του 1822 και υπήρξαν γεννήματα της εποχής και των ειδικών συνθηκών που επικρατούσαν στο νησί τους.
***Χωρίς υπερβολή μπορούμε να ισχυριστούμε ότι «φορούσαν ως ένδυμα το ήθος της πόλεως».
Πηγές: *Χρήστος Ρέππας, «Η γυναίκα της Χίου στα περιηγητικά χρονικά από τα μέσα του 16ου αιώνα έως τις αρχές του 19ου», στο: Ξένοι ταξιδιώτες στη Χίο, Πρακτικά Γ΄ διεθνούς Συνεδρίου Χίου για την ιστορία και τον πολιτισμό του νησιού, στα πλαίσια του προγράμματος Columbus ’92, εκδ. Εταιρείας Μελετών Ανατολικού
Αιγαίου, Xίος 1992, σ. 63. Στο : (ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΒΟΛΟΥ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΣΤΗ ΧΙΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 1822. Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΩΣ “ΑΛΛΩΝ” ΣΤΙΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ σελ. 144).
** Περρής, ο Κάμπος της Χίου, ό. π., σ. 96-97∙ Για τις γυναίκες της Χίου βλ. επίσης John M. D. Griffiths, Travels in Europe,Asia Minor, and Arabia, [Edinburgh], T. Cadell and W. Davis [Peter Hill], Λονδίνο 1805, σ. 49. Στο : (ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΒΟΛΟΥ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ
ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΣΤΗ ΧΙΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ 1822. Η ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΩΣ “ΑΛΛΩΝ” ΣΤΙΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ σελ. 135).
*** «Οι γαρ νομοθέται τους πολίτας έθίζοντες ποιοϋσιν άγαθούς, καΙ το μεν βούλημα παντος νομοθέτου τοϋτ’έστίν, οσοι δε μη ε1i αύτο ποιοϋσιν άμαρτάνουσιν καΙ διαφέρει τούτω πολιτεία πολιτείας αγαθή φαύλης». (‘Ηθ. Νικ. 1179 b 34, 1180 b 2, 1103 b 3).
Πηγή: www.athina984.g.r
