Αύριο το μεσημέρι στην Επιτροπή Διαβούλευσης, έτσι λέγεται αυτή η κατάκτηση στον Δήμο Χίου, θα συζητηθεί η αίτηση μιας εταιρείας, που ζητά άδεια για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ στο Αίπος, με την ελπίδα αυτή τη φορά η Χίος να δείξει ότι… ωρίμασε.
Αν και δεν θα έπρεπε ας το αναλύσω.
Κατ’ αρχήν πρέπει να ακούμε. Μετά να ακούμε σωστά και την ώρα που πρέπει. Αμέσως μετά δεν είναι ανάγκη να είμαστε μονίμως κολλημένοι στη λογική «Αθηναίοι – Σπαρτιάτες». Υπήρχαν και οι… Θηβαίοι και οι Μακεδόνες.
Τι έχουμε μπροστά μας; Μια πρόταση επένδυσης ήπιας μορφής ενέργειας. Την θέλουμε; ΝΑΙ. Αν δεν έχουμε αυτή θα έχουμε το μαζούτ της ΔΕΗ στο Κοντάρι.
Σε τι μας αφορά; Ο χώρος που υπάρχει το αίτημα εγκατάστασης είναι το Αίπος. Πρόκειται για το… ιερό βουνό της Χίου; ΟΧΙ. Από την άλλη βεβαίως το Αίπος δεν είναι ένα… μάτσο πέτρες. Τα πράγματα δεν ερμηνεύονται «μαύρο – άσπρο». Αν ερμηνευτούν έτσι οδηγούμαστε σε λάθος δρόμο.
Το Αίπος είναι μια μεγάλη πετρώδης έκταση, με ιστορία, με οικοσύστημα, με ζωή. Υπάρχει γι’ αυτό γεωλογικό, ιστορικό, πολιτιστικό ενδιαφέρον. Μπορεί να έχει και επενδυτικό; Αποκλείει το ένα το άλλο;
Εδώ ακριβώς πρέπει να συζητήσουμε. Όσο ακραίοι είναι οι «πουθενάδες» δεν γίνεται τίποτα και πουθενά, τόσο ακραίοι είναι και όσοι υποστηρίζουν ότι σιγά να μην ανοίξουμε συζήτηση για τις… πέτρες.
Με αυτά ως δεδομένα να ξεκινήσουμε από τα θετικά. Κάποιοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν στο νησί στις ήπιες μορφές ενέργειας. Ζητούν δημόσια έκταση, κάτι που σημαίνει ότι το Δημόσιο θα έχει έσοδα, όπως έσοδα μπορεί να έχει και ο Δήμος ή ένας ιδιώτης, που θα παραχωρήσει τον χώρο.
Από εκεί και πέρα αυτό που πρέπει να συζητηθεί είναι ο χώρος, η έκταση και το μέγεθος. Υπάρχουν στο Αίπος χαρακτηρισμένα ιστορικά μνημεία, ελληνόστρατα, γεωλογικοί σχηματισμοί επιστημονικού και ιστορικού ενδιαφέροντος κ.λ.π. Αυτά εννοείται και εν του νόμου δεν τα αγγίζει κανείς.
Τι μένει; Μια τεράστια υπόλοιπη έκταση, στην οποία η όποια επιχείρηση μπορεί να επενδύσει έχοντας τις κατάλληλες αδειοδοτήσεις.
Άρα ερχόμαστε στο κρίσιμο θέμα, αυτό του μεγέθους και εδώ ας μας επιτραπεί η εταιρεία, που σκέπτεται να επενδύσει να της δώσουμε μια συμβουλή.
Η Χίος είναι νησί, όποιος επιχείρησε κάτι γιγαντιαίο, κράτος ή ιδιώτης την πάτησε. Στα νησιά τίποτα γιγαντιαίο δεν μπορεί να επιβιώσει, κατά την γνώμη μας δεν μπορεί πλέον ούτε να γίνει. Άρα ας ξεκαθαριστεί από τώρα, πως ήπια ενέργεια θέλει να παραχθεί, ήπιες θα πρέπει να είναι και οι επενδύσεις που θα γίνουν.
Δεν σημαίνει ότι πρέπει να μένομε κολλημένοι στο μαζούτ στην μπίχλα και την κάπνα, αλλά αυτό δεν σημαίνει παράλληλα ότι θα αφήσουμε σε όποια γωνιά ή βουνό της Χίου να γίνει το χιλιοζύμι.
Υ.Γ.: O Σύριζα για να σώσει την έδρα του στην Χίο επέλεξε να επιτεθεί σφόδρα και προσωπικά στον Σταύρο Μιχαηλίδη. Ο τελευταίος, που να τους στείλει ένα φορτηγό με λουλούδια; Κρατήστε το σημείωμα αυτό μόλις βγεί το εκλογικό αποτέλεσμα.
