Η πρόσφατη σύλληψη του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, έχει προκαλέσει έντονες πολιτικές αναταράξεις και μαζικές διαδηλώσεις σε όλη την Τουρκία. Ο Ιμάμογλου, ένας από τους πιο δημοφιλείς πολιτικούς της αντιπολίτευσης και πιθανός υποψήφιος για την προεδρία, συνελήφθη τα ξημερώματα της 19ης Μαρτίου 2025, κατηγορούμενος για διαφθορά και συνεργασία με τρομοκρατική οργάνωση.
Οι κατηγορίες κατά του Ιμάμογλου περιλαμβάνουν την παράνομη ανάθεση συμβάσεων, τη δημιουργία εγκληματικής οργάνωσης και τη συνεργασία με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση. Επιπλέον, η ακύρωση του πτυχίου του από το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης δημιουργεί εμπόδια στη συμμετοχή του στις προεδρικές εκλογές, καθώς η κατοχή πανεπιστημιακού τίτλου είναι απαραίτητη για την υποψηφιότητα.
Ο Ερντογάν λοιπόν φιμώνει τα κόμματα της αντιπολίτευσης , φίμωσε τον τύπο , έβαλε στην γωνία τις Ένοπλες Δυνάμεις . Οι συλληφθέντες άνω των 60.000 , οι απολυμένοι κρατικοί υπάλληλοι άνω των 100.000 . Ο διωγμός Βουλευτών της Αντιπολίτευσης , εκλεγμένων Δημάρχων, Δικαστικών , στελεχών των Ε.Δ. , δημοσιογράφων και Ακαδημαικών ανελέητος και πίσω από τα ‘’σίδερα’’ .Σήμερα η Τουρκία έχει τους πιο ‘’μορφωμένους’’ κρατούμενους του κόσμου.
Παρά της επιτυχίες του Ερντογάν η χώρα εμφανίζεται τριχοτομημένη με τρείς διαφορετικές ιδεολογικές ταυτότητες .Τους Ισλαμιστές-Κεμαλιστές-Κούρδους με ξεχωριστά κοινωνικά, πολιτικά, ταξικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά . Ο Ερντογάν άνοιξε τον δρόμο για εμβάθυνση του αυταρχισμού και της απολυταρχίας βάζοντας στο στόχαστρο την Δύση και αδιάκριτα το σύνολο των κρατών της ΕΕ . Διολισθαίνει σε μια βαθιά διχασμένη κοινωνία αντιμέτωπος με πολιτική αστάθεια ,την βία ,την εσωτερική τρομοκρατία . Απόδειξε ότι δεν σέβετε το διεθνές δίκαιο ,τις συμφωνίες . Ενεργεί μονομερώς, δημιουργεί τεχνητές εντάσεις με επιθετικές δηλώσεις αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων . Διεκδικεί μια θέση δίπλα στον Μουσταφά Κεμάλ στο πάνθεο της Τουρκικής ιστορίας , πλήν όμως εκτιμώ ότι η αρχή του τέλους για τον ισλαμιστή πολιτικό ξεκίνησε και επανεκτιμώ ότι δεν θα είναι και ‘’πολύ καλή’’. Γράψτε το με χαρτί και μολύβι . Το Ευρωπαικό όνειρο προσχεδιασμένο ή μη άρχισε να σβύνει . Καλά θα κάνει να θυμηθεί την 17 Σεπ 1961 (για το πογκρόμ του 1955) όταν ένας στρατιώτης κλώτσησε με βία το σκαμνί που στηριζόταν ο Αντνάν Μεντερές , δίπλα στον Πρόεδρο Μπαγιάρ και τον Υπουργό Τσορλού και ο πρώην πρωθυπουργός (με παρέα κρεμασμένος) πέθανε από ασφυξία.
Απέναντί του λοιπόν υπάρχουν τα μέτωπα των Κούρδων , των φοιτητικών εξεγέρσεων ,των τρομοκρατικών επιθέσεων , των πολιτικών του αντιπάλων , των λογοκριμένων , του φιμωμένου τύπου , των δημοσιογράφων μελών του βαθέως κράτους ,των μπλοκαρισμένων μελών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ,των Αξκών των ΕΔ και των χαρακτηριστικών ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος που επέβαλλε. Ο πρόεδρος της Τουρκίας ένας από τους όντως λαοπρόβλητους ηγέτες της εποχής, παραμένει μια αινιγματική προσωπικότητα ένας χαρισματικός αλλά γεμάτος αντιφάσεις πολιτικός που λατρεύεται από τους μισούς και χαρακτηρίζεται ως ο μισητός Νο 1 εχθρός από τους άλλους μισούς .
Μετά την μεταπήδηση στην προεδρία της χώρας του με ‘’βία και νοθεία’’ ο επόμενος στόχος φαίνεται ότι είναι να γίνει ένας ‘’ελέω θεού ’’νέος Σουλτάνος‘’ ,ηγέτης όλου του μουσουλμανικού κόσμου . Γι’αυτό λοιπόν και το Φαραωνικών διαστάσεων Άκ Σαράι (λευκό παλάτι) των 1.000 δωματίων , το θερινό παλάτι των 300 δωματίων στην Μαρμαρίδα ,οι φιέστες με φρουρούς ντυμένους με παραδοσιακές στολές των 16 μεγάλων ιδρυτών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας , λίγο πολύ συνεχιστής του …Μωάμεθ του Πορθητή .Εκτιμώ ότι το μεγάλο λάθος το έκανε με τον Εκρέμ Ιμάμογλου. Μήπως λοιπόν είναι η αρχή του τέλους ;
Βούλτσος Ηρακλής