
Το ζωϊκό - φυτικό κεφάλαιο και η οικιακή οικονομία ως λύση για ώρα ανάγκης και όχι οι προμήθειες 10 ημερών.
Χθές ακούσαμε, διαβάσαμε, από την Υπουργό Εσωτερικών της Γερμανίας, ότι καλό θα είναι οι πολίτες να έχουν προμήθειες για 10 ημέρες σε περίπτωση ανάγκης πολέμου, κλιματικής αλλαγής ή καραντίνας. Συγκεκριμένα συμβουλεύει ότι πρέπει να έχουμε: 20 λίτρα νερού και υγρών, σιτηρά2, 5κιλά, ψωμί, πατάτες, ρύζι, κρέας, 2,5 κιλά, ψάρια, αυγά κλπ επίσης οδηγίες συντήρησης, αλλά και πρόβλεψη σε περίπτωση διακοπής ρεύματος για πολλές ημέρες. Τώρα αν γίνει το τελευταίο, η αποθήκευση κρέατος και ψαριών πάει περίπατο εκτός αν γίνουν παστά…
Η γνώμη μου και συμβουλή μου είναι, ναι μεν καλά τα τρόφιμα για 10 ημέρες, αλλά μετά τι;..Οι λόγοι της αποθήκευσης που αναφέρθηκε ως επί το πλείστον δεν θα είναι για 10 ημέρες, βλέπε τώρα Ουκρανία, Κορωνοϊός, αλλά και οι επιπτώσεις από κλιματική αλλαγή το ίδιο θα είναι.
Λύση καλύτερη μακροβιότερη αλλά και αέναη και περιοδική, θα είναι η δημιουργία Ζωϊκού και φυτικού κεφαλαίου και ταυτόχρονα η οικιακή οικονομία, πράγμα το οποίο θα μπορούσαν να το έχουν κάνει όσοι μένουν στα χωριά και στις πόλεις κοντά στην ύπαιθρο, το οποίο έχει σχεδόν εξαφανισθεί σήμερα. Μας έφαγε η καλοπέραση των προηγούμενων δεκαετιών δημιουργώντας εκτός των άλλων κακών την νοοτροπία του ωχααδελφισμού και συμφέρει μόνο ότι έχει άμεσο αποτέλεσμα σε χρήμα και όχι σε είδος που στην ουσία και αυτό χρήμα είναι.
Ετσι λοιπόν αφού καταστρέψαμε το ζωΪκό και φυτικό κεφάλαιο τουλάχιστον το οικογενειακό σίγουρα….Τί δημιουργήσαμε; Τη βαριά βιομηχανία του Φραπέ….Φραπεδούμπα μωρέ….Ελα μωρέ που θα κάτσω τώρα να έχω κότες, να φυτέψω τίποτα, να έχω μια κατσίκα, να βάλω μια οργιά σιτάρι…δεν συμφέρει χάνουμε την ώρα μας στον ελεύθερο χρόνο από το μπάνιο και τη ξάπλα…
Για να γίνω ποιό συγκεκριμένος θα σας πώ τι είχαμε στην οικογένειά μου, όπως βέβαια και άλλες οικογένειες τη δεκαετία του 1970 όταν ήμουν 10 χρονών παιδί και ζούσαμε στους Βαβύλους. Είχαμε πρώτο και βασικότερο το λάδι για όλη η χρονιά, 4,5 κατσίκιες, με το κρέας απο τα κατσικάκια, τυριά που αποθηκεύαμε στην άλμη για την υπόλοιπη σαιζόν, που δεν παράγουν γάλα οι κατσίκιες. Τροφή των κατσικών χορτάρι, κριθάρι και κουκιά δικά μας, άρα και οικολογικά. Κότες, με τα αυγά τους και το κρέας βέβαια.
Ζαρζαβατικά σχεδόν απ΄όλα και κουκιά βέβαια χλωρά και ξερά που είναι αντίστοιχο του κρέατος λόγω των πρωτεϊνών τους, σιτάρι βέβαια, οπότε αλεύρι για όλη τη χρονιά. Τώρα ποιός σπέρνει; Τόσα χωράφια άδεια γιατί δεν συμφέρει λέει... Μα βάλε μόνο για το σπίτι σου.
Επίσης υπήρχαν τα αμύγδαλα, ως ξηρός καρπός σε αρκετά μεγάλη παραγωγή, μάλιστα παλιά έκανε και εξαγωγή αμυγδάλων η Χίος. Τώρα που έφθασε 17 ευρώ η ψύχα το αμύγδαλο κάποιοι προσπαθούν να βάλουν αλλά είναι αργά.
Θα μπορούσε να πεί κάποιος, μα τότε ήταν δύσκολα χρόνια και ήταν ανάγκη. Ναι ήταν δύσκολα χρόνια, όμως στη πείνα από την ύπαιθρο επιβίωσε ο κόσμος και βλέπουμε και σήμερα με το πλαστικό, δανεικό και ψεύτικο χρήμα που φθάσαμε…
Φυτικό κεφάλαιο που αναφέρω εννοώ την δυνατότητα να κρατάμε σπόρους απ' όλα τα φυτά που καλλιεργούμε και να τα ανανεώνουμε κάθε χρονιά, μια μορφή Τράπεζας σπόρων. Ο γράφων αν και δεν βρήκα πολλού σπόρους απ τον πατέρα μου, προσπαθώ να κάνω τη δική μου τράπεζα, είτε με παραδοσιακούς ή άλλους δικούς μου σπόρους που τους ανανεώνω σε ένα βαθμό κάθε χρόνο. Έτσι σε μια ανάγκη που για κάποιο λόγο δεν υπάρχουν σπόροι θα μπορώ να ξεκινήσω από το μηδέν με δικούς μου σπόρους σε αρκετά είδη φυτών.
Όπως: Κουκιά, ρεβύθια, Φασόλια, Ντομάτες, Ντοματάκια, Ξυλλάγουρα, Μελιτζάνα, Μπάμιες κ.α.
Όσον αφορά την οικιακή οικονομία, εννοώ τη συντήρηση και διατήρηση με κάποιο τρόπο εκτός ψυγείου προϊόντων για κατανάλωση, πράγμα το οποίο κάναμε σε μεγάλο βαθμό ενώ τώρα πολύ λίγο, όπως: Τυρί στην άλμη, σάλτσα σε βαζάκια, κουκιά φρέσκα σε βαζάκια, ελιές, αγγινάρες, πιπεριές, μελιτζάνες και άλλα πολλά.
Συμπέρασμα «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και ο πανικός είναι έλλειψη πρόνοιας, δεν ωφελεί και δεν φέρνει αποτέλεσμα.
Όθων Π. Τρέμης
03 Μαϊ 2022