
Τι να τους κάνουμε τους προσφυγομετανάστες που κίνησαν ντε… ντε…. και μας ήρθαν για να γλιτώσουν τις ζωές τους ή να βρουν ένα καλύτερο μέλλον ή και τα δύο. Τι να κάνουμε και τους άλλους που έμαθαν ότι στην Ελλάδα έχουμε την καλύτερη δημοκρατία και ήρθαν να ασκήσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα της ληστείας, του μαχαιρώματος, και της διακίνησης ναρκωτικών; Τι να κάνουμε και τους άλλους που μας ήρθαν για να βρουν στρωμένο τραπέζι πράγμα που στην πατρίδα τους το στρώσιμο είναι κουραστικό και επικίνδυνο.
Ήρθαν λοιπόν με τα παιδάκια τους και τα μουστάκια τους, τις μαντήλες, τα πάχη τους τα κάλλη τους, ταλαιπωρημένοι και μακελεμένοι από τον πόλεμο και εμείς αμέσως τρέξαμε ντε,,, ντε… με τα ταψιά τους μουσακάδες, τα μπουκάλια και τους μπόγους να τους ταΐσουμε να τους αναψύξουμε, να τους ντύσουμε, να τους νοσηλεύσουμε και εκείνοι δεν είπαν ένα ευχαριστώ φεύγοντας από το νησί μας γιατί ήταν υποχρέωσή μας και γιατί στην κουλτούρα τους δεν υπάρχει η αξία ευγνωμοσύνη. Ανεβαίνοντας στο πλοίο δε ανάρτησαν ένα ευχαριστήριο πανό μόνο κόπρισαν τον κήπο που έγινε πιο εύρωστος. Έτσι, μια μαντήλα με τα δύο δικά της και άλλα δύο αδέσποτα τα πήγαινε στον φύλακα τον Γκιώργη να τα πάει βόλτα και να τους αγοράσει γλειφιτζούρια. Εκείνα μόλις τον έβλεπαν φώναζαν δασκαλεμένα Γκιώργη, Γκιώργη και δώστου σοκολάτες ο Γκιώργης μέχρι που έφυγαν και ούτε ένα ευχαριστώ μόνο του άφησαν τις κοπριές τους.
Όμως για να είμαστε δίκαιοι έχει και τα καλά της η προσφυγιά. Με τους προσφυγομετανάστες αρχίσαμε και το “μη χείρον βέλτιστον”, αφού αναδείξαμε τα… “προβλήματα”, δίκαιο θα ήταν να πούμε και τα πλεονεκτήματα. Έτσι η ανθρωπιστική Ευρώπη που δεν θέλει να γίνονται οι κουλτούρες των λαών της αχταρμάς, μας πληρώνει για να τους κρατάμε εμείς. Στην πραγματικότητα τους μετρά τα χρήματα και πάνε στην ταβέρνα να παραγγείλουν μπριζόλες για να σολιάσουν τα παπούτσια τους. Μερικοί αγοράζουν γουρουνάκια και τα καταβροχθίζουν στη ζούλα, Όλοι ξοδεύουν για να ικανοποιήσουν τις βιοτικές τους ανάγκες, νοίκια κ.λ.π. και οι Χιώτες εισπράττουν το παραδάκι των προσφύγων και την πετσώνουν κουτσά-- στραβά. Καλές “επενδύσεις” σε αγαθά κάνουν και οι Μ.Κ.Ο. που είναι έμμισθοι. Ο Αλλάχ να ευλογεί όλους αυτούς που μας έστειλε γιατί το νησί μας μαστίζεται από την οικονομική κρίση και την χρόνια ανεπάρκεια των κυβερνώντων που εμείς επιλέγουμε.
Στην οικονομική βοήθεια του νησιού μπορούμε στην περίπτωση αυτή να βοηθήσουμε και εμείς. Να πάμε απέναντι να γίνουμε μουτζούρηδες να φορέσουμε και Μαντήλες, να βγάλουμε και πλαστά χαρτιά, να μιλούμε κορακίστικα να μπούμε στην βάρκα και να γυρίσουμε να δηλώσουμε πρόσφυγες. Με το επίδομα των προσφύγων θα επιδοτηθούμε και εμείς και γρήγορα θα αποσβήσουμε την επένδυση ρίχνοντας χρήμα στην αγορά. Το ίδιο θα κάνουμε και σαν ασθενείς. Όταν μας δυσκολεύουν να εισαχθούμε στο νοσοκομείο θα βαφτούμε μουτζούρηδες, θα μιλούμε Κορακίστικα, να μην μας αντιληφθούν και θα έχουμε ελεύθερη πρόσβαση και προτεραιότητα έναντι των Ελλήνων. Είναι απλό, είναι σχεδόν το ίδιο με αυτό που έκαναν μερικοί όταν εισέπρατταν την σύνταξη της εκλιπούσης μητέρας τους
“Το μη χείρον βέλτιστον” λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε τον οικονομικό μαρασμό του νησιού αφού δεν συνεχίσαμε να παράγουμε αγαθά όπως η Σαντορίνη, η Κρήτη, η Μυτιλήνη και άλλα νησιά. Μεσοβέζικη λύση είναι λοιπόν η προσφυγική και η μεταναστευτική βοήθεια όπως και η φιλανθρωπία γιατί και αυτή αποπροσανατολίζει την σωστά προσανατολισμένη προσπάθεια της κοινωνίας για ένα σωστό και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος

































