H χειρότερη θέση είναι η μη θέση. Πολλές φορές η κόντρα μας φέρνει σε αντιπαράθεση, σαν λαός τάχομε τα νευράκια μας, αρπαζόμαστε, θέλουμε καθαρή νίκη, μερικοί πονηροί από μας εκ των υστέρων είναι πάντα με το νικητή. Εξαιρώ από τη συλλογιστική αυτή τους φανατικούς, αυτοί είναι τυφλοί… και συνεχίζω για τους υπόλοιπους, ότι εγώ ανήκω στους ηττημένους αυτής της εκλογικής αναμέτρησης – «Δημοψήφισμα».
Προσέξτε, αυτό που λένε οι πολλοί δεν σημαίνει ότι είναι και το σωστό, το τελευταίο το αποδεικνύει πάντα η ζωή, αλλά η Δημοκρατία δεν είναι τίποτα άλλο από την απόφαση που παίρνει για όλους μας η πλειοψηφία και αυτή απεφάνθη κατηγορηματικά, ότι ο Αλέξης Τσίπρας, Πρωθυπουργός της χώρας και Αρχηγός του Σύριζα είναι ο καθαρός νικητής της αναμέτρησης της 5ης Ιουλίου, όπως απεφάνθη ότι έχει εντολή να κυβερνήσει τέσσερα χρόνια. Συνεπώς καθαρές κουβέντες και κανείς δεν μπορεί να κάνει αύριο τον ανήξερο. Ο Πρωθυπουργός απέτυχε στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, δεν είναι ανάγκη να φταίει μόνο ο ίδιος και δεν συνέχισε στο παρακάτω, ενώ είχε την εντολή αυτή, θέλοντας να την αναβαθμίσει, όπερ και εγέννετο. Αρα αν πετύχει έχει καλώς, αν αποτύχει οι επιπτώσεις είναι μπροστά μας, μη βγεί κανείς παραπονούμενος στην αναφορά του Λόχου, πριν ενεργήσει μας ρώτησε και του είπαμε προχώρα. Βέβαια έδωσε ο ίδιος ξεκάθαρα το στίγμα ότι δεν πήρε εντολή να βγεί απ’ την Ευρώπη και το ευρώ, συγκάλεσε μάλιστα Συμβούλιο πολιτικών Αρχηγών, με την απουσία μάλιστα του Σαμαρά που παραιτήθηκε. Είναι σαν να λέμε του Αλέξη του ήρθαν όλα αριστερά… για να μην πούμε δεξιά και παρεξηγηθούμε. Αρα αν δεν φέρει συμφωνία απ’ τις Βρυξέλλες, γιατί επιμένομε ότι ο γάμος θέλει δύο ή φέρει μια κακή συμφωνία, συγνώμη αλλά μας ρώτησε. Βέβαια εκφραστήκαμε, αλλά αυτό δεν θα ανοίξει τις Τράπεζες, ούτε θα δώσει αύριο τη σύνταξη του απόμαχου, ούτε θα φέρει τον τουρισμό που θα χαθεί, ούτε θα ανοίξει τα μαγαζιά που θα κλείσουν.
Θα πεί κανείς αλλά δώσαμε ένα μήνυμα υπερηφάνειας, δεν είναι κακό. Βεβαίως και δεν είναι κακό να είσαι υπερήφανος, αρκεί να μην περιορίζεται στην ψήφο, αλλά να επεκτείνεται και στον …δίσκο. Γιατί αν είναι να ζητιανεύομε μια ζωή να τις βράσομε τις ψηφοφορίες. Συνεπώς είναι σαφές ότι οι φωνές της σωφροσύνης μειοψήφησαν, επικράτησαν οι επαναστατικές, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί η σωφροσύνη δεν είναι επαναστατική πράξη αλλά ας μην το… χοντραίνουμε τώρα, ας πάμε στο ζητούμενο.
Εχουμε καταλάβει ότι για να μην πάμε στην δραχμή, πρέπει να συμφωνήσουμε πράγματα που θα είναι Γολγοθάς; Εχουμε καταλάβει ότι δεν μπορούμε να προχωρήσομε ούτε χιλιοστό πιά κι’ ας ψηφίζομε τρείς φορές το χρόνο, επιβεβαιώνοντας την επαναστατικότητα μας, αν δεν μειώσομε σταδιακά τον Δημόσιο τομέα, παράλληλα με την γραφειοκρατία, αυτά είναι σιαμαία αδέλφια, κατά τα 2/3;
Εχουμε καταλάβει ότι δεν αποτελεί πράξη αντίστασης να μην πληρώνομε τίποτα; Θα ξεκαθαρίσομε κατ’ αρχήν στο κεφάλι μας ότι πρώτη πράξη επίλυσης του ασφαλιστικού είναι η δια ροπάλου κατάργηση κάθε τρύπας για να βγαίνουν πενηντάρηδες στη σύνταξη; Αν δεν λύσομε τέτοια ζητήματα και μας χαϊδεύει μια ο ένας ότι είναι σκληρός με τους εταίρους, αλλά την ίδια ώρα σπρώχνει 12.000 διορισμούς ακόμα στο άχρηστο Δημόσιο, δυστυχώς ακόμα και τον Θεό νάχομε βοηθό, αργά ή γρήγορα θα μας πετάξουν από την Ευρωπαϊκή οικογένεια. Κατά τα άλλα καλή επιτυχία στην κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, ευχή όλων των ελλήνων είναι να τα καταφέρουν σε μια συμφωνία λιγότερο κακή.
ΥΓ. Πολύ καλά έκανε ο Αντώνης Σαμαράς και παραιτήθηκε. Στο δημοψήφισμα εισέπραξε και την κίνηση του να βάλει με τον ΕΝΦΙΑ ενοίκιο στην ιδιοκτησία. Μακάρι να την γλυτώσουν τώρα οι λαϊκές καταθέσεις, γιατί αυτές όσες φορές και να ψηφίσομε, χωρίς συμφωνία καλά είναι να τις ξεχάσομε. Μα αυτό δεν μας το είπε κανείς… Σωστό γι’ αυτό έχομε όμως μυαλό.
Γ. Τζούμας