Πολλά για την οικονομία, τα μέτρα… τα ημίμετρα, τα προαπαιτούμενα… τα πετούμενα είπε ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις του στη Βουλή, αλλά δεν είπε τίποτα –ούτε μια λεξούλα- για δύο μεγάλα κυρίαρχα θέματα της Αριστεράς: για τις Βάσεις και το ΝΑΤΟ. Το ίδιο σιωπηλός για αυτά τα δυο εμβληματικά ζητήματα υπήρξε και στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησης του τον Ιανουάριο του 2015. Παρόλο που στο ιδρυτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται σαφώς οι εξής προωθημένες θέσεις:
«Η απεμπλοκή από το ΝΑΤΟ, η κατάργηση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, η αποτροπή της στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ και η εφαρμογή της αρχής “κανείς Έλληνας στρατιώτης σε πολεμικά μέτωπα έξω από τα σύνορα της χώρας” συνιστούν άξονες της εξωτερικής μας πολιτικής».
Φυσικά, δεν πρόκειται για σύμπτωμα κάποιας πρόωρης άνοιας, αφού ο πρωθυπουργός μας, γερός να είναι, διανύει μόλις το τεσσαρακοστό πρώτο έτος της ηλικίας του. Μα θα μου πείτε, σε μια χώρα που δεν είναι σίγουρη η οικονομική της υπόσταση, οι Βάσεις και το ΝΑΤΟ σε μάραναν; Και όμως, δεν πρόκειται για δυο ζητήματα πολυτελείας στην εξωτερική και αμυντική μας πολιτική αλλά για δύο δομικά (αχ, δεν απέφυγα τη φοβερή αυτή λέξη…) προβλήματα, καθώς σχετίζονται άμεσα με την κρατική υπόστασή μας και την εμπλοκή μας σε πολεμικές κρίσεις στον ευρύτερο χώρο της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου και της Κεντρικής Ευρώπης.
Δυστυχώς, στη δεκαετία του 1990, με την ιδεολογική επέλαση του λεγόμενου εκσυγχρονισμού- ο οποίος αποδείχθηκε πρόπλασμα της διαπλοκής και του υπερδανεισμού – η συζήτηση για την εθνική ανεξαρτησία θεωρήθηκε ντεμοντέ ήδη από την περίοδο του σημιτισμού. Ο οποίος νόθος εκσυγχρονισμός, (που διαδέχθηκε την νόθα ανδρεϊκή αλλαγή), συνέπεσε σε διεθνές επίπεδο με την κατάρρευση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του κατ’ επίφαση σοσιαλισμού, τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και την απόσυρση της μετακομμουνιστικής –αλλά πάντα εθνικιστικής- Ρωσίας από τις δορυφορικές της χώρες στην Κεντρική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης και της ταξιαρχίας που έδρευε στην Κούβα.
Είναι ολοφάνερο ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει υποστείλει τη σημαία του αντιβασικού και αντινατοϊκού αγώνα, ανταλλάσσοντας τον με την υποστήριξη που δείχνει ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα, όχι μόνο στην ελάφρυνση του επαχθούς χρέους αλλά και στην αποτροπή του σχεδίου grexit που αποτελεί εμμονή του Σόιμπλε. Πρόσφατη είναι η αποκάλυψη της «Καθημερινής» η οποία δημοσίευσε απόρρητο έγγραφο του Έλληνα πρεσβευτή στην Ουάσιγκτον προς το υπουργείο Εξωτερικών, όπου αναφέρεται ρητώς ότι ο πρωθυπουργός, καθ’ όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους, ήταν σε συντονισμό με ειδική ομάδα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ!..
Τόσο πολύ μας αγαπάνε οι Αμερικανοί; Όχι βέβαια. Πρόκειται για μια αγάπη από συμφέρον. Ένας γάμος… εξ ανάγκης. Όπως δήλωσε επισήμως το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μετά τη θριαμβευτική μνημονιακή νίκη της 20ης Σεπτεμβρίου των Αλέξη Τσίπρα – Πάνου Καμμένου, «είναι προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση και εντός του ευρώ».
Η Αθήνα, παρέχοντας χωρίς όρια στο αμερικανικό Πεντάγωνο το στρατηγικό οικόπεδο Ελλάς, με πρώτο και καλύτερο το προωθημένο αεροναυτικό κρατίδιο των ΗΠΑ στη Σούδα, διευκόλυνε τη… βρώμικη δουλειά της καθαρώς αμερικανικής πολιτικής εδώ και μισό αιώνα, αρχής γενομένης από τον βομβαρδισμό του Λιβάνου το 1958 και το 1983-85. Επίσης: Η αμερικανική Ελλάδα της Σούδας διέσωσε το Ισραήλ το 1967 και 1973, βομβάρδισε τη Λιβύη τον Απρίλιο του 1986, συμμετείχε στους πολέμους του Ιράκ το 1991 και 2003, στήριξε τις επιχειρήσεις κατά του Αφγανιστάν το 2003 και έδρασε ως βάση απογείωσης πολεμικών αεροσκαφών της Γαλλίας και του Κατάρ που δολοφόνησαν τον ανεξέλεγκτο τύραννο Καντάφι. Και βλέπουμε…
Διότι το πολεμικό σίριαλ συνεχίζεται με νέα επεισόδια: Οι Αμερικανοί ήδη ζήτησαν από την κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου νέα Βάση στάθμευσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην 133η Σμηναρχία Μάχης στο Καστέλι της Κρήτης. Παράλληλα προχωρούν στη συγκρότηση Δύναμης Άμεσης Επέμβασης 30.000 ανδρών προς υπεράσπιση της Ουκρανίας και των Βαλτικών χωρών που απειλούνται από τον Πούτιν και βομβαρδίζουν από τις βρετανικές βάσεις με τεχνική στήριξη του 6ου Στόλου από τη Σούδα το απάνθρωπο ισλαμικό κράτος.
Με απλά λόγια: Μας χρωστούν όχι ένα αλλά δέκα στρατηγικά μνημόνια. Το να αποσιωπά, λοιπόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός αυτή την υποστήριξη δεν είναι και τόσο πολιτικά ευφυές.
Οκέι, ας παραδεχθούμε ότι χάρη στην πολεμική Σούδα ο θείος Σαμ μας προστατεύει από τον κακό μπαρμπα-Σόιμπλε την ώρα μάλιστα που δεν παράγουμε τίποτα ώστε να διακινδυνεύσουμε μια έξοδο από την πολυτελή ανοιχτή φυλακή της ευρωζώνης. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει εις τον αιώνα τον άπαντα να αναθέσουμε την προστασία μας στον… θείο. Γιατί εύκολα τραβάει… πιστόλι επί δικαίων και αδίκων της γειτονιάς μας, εκθέτοντάς μας σε μια επίθεση αντιποίνων των βάρβαρων τζιχαντιστών. Που δεν το έχουν σε τίποτα να ανατινάξουν όλη την Κρήτη!
Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά του λόφου: Ναι! Χίλιες φορές «Έξω οι Βάσεις»! Αλλά, όταν φύγουν, να έχουμε κάτι να φυτέψουμε στη Σούδα… Εκτός από ραπανάκια για την όρεξη…