Ήρθε και φέτος η επέτειος της σημαντικής αυτής ημέρας που οι αλευτέρωτες Αμερικάνες σκλάβες στα κλωστήρια της Αμερικής ξεσηκώθηκαν και δεινοπάθησαν για να εργάζονται ανθρωπινά. Κάθε χρόνο γιορτάζεται αυτή η σημαντική επέτειος μνήμης και κάθε χρόνο επισημαίνονται τα ίδια προβλήματα εργασιακής ανισότητας και άλλων δεινών που μαστίζουν τις γυναίκες της γης.
Ανατριχιαστικά είναι τα μαρτύρια σε κάποιες χώρες για την γυναίκα που δεν φοράει την μαντήλα της , τον φερετζέ και δεν σκεπάζει τους αστραγάλους της, μαρτυρικός είναι ο θάνατος όταν κοιτάξει αλλού. Στη Δύση ευτυχώς έγιναν άλματα για την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας της γυναίκας, όμως μένει να γίνουν ακόμη πολλά. Εκείνο που δεν έγινε είναι οι υποδομές για να μην παρουσιαστούν σοβαρά προβλήματα επειδή η γυναίκα εργαζόμενη φεύγει από τον γυναικείο ρόλο της που είναι η παρουσία κοντά στα παιδιά της για να τους παρέχει συνεχώς την αγάπη, την φροντίδα και την προστασία που χρειάζονται για να μεγαλώσουν φυσιολογικά. Πολλές φορές κουρασμένη και αγχωμένη από τα εργασιακά της καθήκοντα αδυνατεί να παίξει τον ρόλο της γυναίκας και μητέρας τις λίγες ώρες που είναι κοντά.
Εμείς θα αποφύγουμε να αναφερθούμε στα ήδη γνωστά εργασιακά κυρίως προβλήματα για να εστιάσουμε στο μέγα λάθος που διαστρέφει την γυναικεία φύση και οντότητα. Παγκοσμίως αλλά και ενδοχώρια καλώς αναφέρονται στα εργασιακά κυρίως προβλήματα ξεχνούν όμως την γυναικεία φύση και την διαστροφή της όταν αυτή απομακρύνεται από τον φυσικό γυναικείο ρόλο της. Η απομάκρυνση από τον λόγο εργασίας αναπαραγωγικό και παιδαγωγικό ρόλο της διαστρέφει την φύση της, δημιουργεί πρόβλημα ταυτότητας φύλου που εμφανίζεται με ανδρικές συμπεριφορές. Προσομοιάζει με τον άνδρα όταν ντύνεται και συμπεριφέρεται σαν αυτόν, και στερούμενη του γυναικείου ενστίκτου παραμελεί το παιδί της και το αφήνει σε κάποια πόρτα και εξαφανίζεται ή χάνει την επιθυμία τεκνοποίησης. Τέτοιες βλέπουμε ταχτικά και σκεπτόμαστε ότι αν τους συρράψουμε τα δύο καμπανάκια δεν θα διαφέρουν καθόλου από εμάς.
Ο ρόλος λοιπόν της γυναίκας είναι γυναικείος και για να μην διαστραφεί με την εργασιακή της απασχόληση και σταδιοδρομία της, πρέπει να είναι περιπτωσιακή και να εξαρτάται από τον χρόνο που διαθέτει ανάλογα με τις ανάγκες της οικογένειας. Εξαρτώνται βέβαια οι περιπτώσεις ισχυρών ταλέντων που η μη ικανοποίησή τους καθιστά την γυναίκα δυστυχή. Εκ πείρας μιλούμε γιατί βιώσαμε την περίπτωση της γυναίκας με τον σωστό της ρόλο και τα δικαιώματα, Η γυναίκα αυτή έχουσα εξασφαλισμένη σύνταξη άνευ προϋποθέσεων και εκ γενετής. ανεξάρτητη οικονομικά από τον σύζυγο στα γεράματα και δεδομένου ότι ο μισθός του συζύγου και τα επιδόματα είναι επαρκεί για αξιοπρεπή επιβίωση εργάζεται αν και διπλωματούχος περιστασιακά. Η εργασία γι’ αυτήν δεν είναι ανάγκη επιβίωσης η εξασφάλισης σύνταξης αλλά ελεύθερη επιλογή. Έτσι εργάστηκε η γυναίκα του φίλου μου η Ειρήνη που ανέθρεψε κοντά της παιδιά ισορροπημένα ψυχολογικά και προστατευμένα από κινδύνους. Έτσι μεγάλωσαν και τα δύο κοριτσάκια της γυναίκας του πλωτάρχη που νοίκιαζε το σπίτι μας. Το πρωί στην ετοιμασία των παιδιών για το σχολείο, μετά οικιακά, μετά τένις και καφέ με τις φίλες της , στο σπίτι το μεσημέρι για τα παιδιά, στο δωμάτιο—ατελιέ το απόγευμα για να κάνει το χόμπι της που ήταν να σχεδιάζει ενδύματα και σε εργοδότη μετά την ενηλικίωση των παιδιών.
Αυτός είναι ο κανόνας με τις εξαιρέσεις του και όχι ο καθημερινός προβληματισμός πως θα τραβά η γυναίκα μια ζωή πιο άνετα τον εργασιακό αραμπά. Έτσι πάμε αντίθετα με την φύση και οι αρνητικές οι επιπτώσεις είναι προφανείς και στη συνοχή της οικογένειας. Αυτές είναι κυρίως στα δύστυχα τα παιδιά που συνήθως μαστουρώνονται και μυαλοσκορπίζονται με τις μηχανές. Σύνταξη λοιπόν στην γυναίκα εκ γενετής ελεύθερη εργασιακή επιλογή και όχι ανάγκη, και να μικρύνει η καθημερινή τσίχλα των εργασιακών δικαιωμάτων. Ένα όραμα είναι αλλά όλα ξεκινούν με οράματα, έτσι ξεκίνησαν και οι κάτοικοι της χώρας αυτής.