Δεν είχα κουράγιο να σας γράψω. Είναι η ασθένεια που παλεύει κάθε άνθρωπος, οι παρενέργειες της θεραπείας του, η αδυναμία μερικές μέρες να σηκωθεί από το κρεββάτι… Αλλά τι να σας ζαλίζω με αυτά, έχετε τώρα άλλες έγνοιες, Την καρέκλα στην Βουλή, ίσως και ξανά στο Υπουργικό Συμβούλιο. Αυτά είναι ταπεινά, ανθρώπινα προβλήματα. Εσείς στέκεστε πολύ ψηλά, πολύ μακρυά, για να κοιτάξτε πέρα από τα όρια του πολυτελούς γραφείου σας, τις στενάχωρες ζωές μας που κυλούν χρόνια, ανάμεσα σε σπίτια- νοσοκομεία, φαρμακεία, διαγνωστικά κέντρα, ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ, Θαλάμους νοσηλείας και χειρουργεία…
Κανονικά, ίσως θα έπρεπε να υπογράψουμε και «δήλωση μετανοίας» γιατί αρρωστήσαμε και επιβαρύνουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Βέβαια. Πως και δεν το σκεφτήκατε ακόμη; Ή να βάλετε πλαφόν στις νοσηλείες μας; Μπορεί να φταίμε που χρεωκόπησε η χώρα και δεν το έχουμε καταλάβει. Μπορεί… Ασθενείς όπως εγώ που έχουμε περάσει την μισή μας και περισσότερη ζωή στα Νοσοκομεία, απορώ ακόμη γιατί μας επιτρέπετε- οποία μεγαλοψυχία- την πρόσβαση μας στα Δημόσια Νοσοκομεία. Στα ιδιωτικά θεραπευτήρια που μας εξωθήσατε λόγω της δυσλειτουργίας του ΕΣΥ, μερίμνησαν…συγγενείς και φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι… Αυτά τα έξοδα μην τα συνυπολογίσετε παρακαλούμε. Ήταν που τα είχαμε…περισσευούμενα!
Τελικά, άμα το σκεφτεί κανείς, τώρα που τα τελευταία τραγικά γεγονότα σας ανάγκασαν να τοποθετηθείτε, με κάτι πολυχρησιμοποιημένα τσιτάτα για τις πληγές στο ΕΣΥ, τι είναι ένας ΑΣΘΕΝΗΣ, χρονίως πάσχων, από όποιο νόσημα, μπροστά σας; Ένα μερμήγκι! Μην βιαστείτε να το αρνηθείτε. Να έτσι δα να κάνετε με το ακριβό σας καλογυαλισμένο παπούτσι, θα το πατήσετε. Όπως κάνετε, μεθοδικά, χρόνια τώρα. Όχι ακριβώς έτσι. Με το πόδι σας αλλά με το χέρι σας…
Όταν το σηκώνατε, με ελαφρά τη συνείδηση, όταν ψηφίζατε, όπως όριζε το κόμμα εξουσίας που ανήκατε, δραματικά μειωμένα κονδύλια για την Υγεία, συρρίκνωση νοσοκομείων, αφήνατε τα υπάρχοντα δημόσια νοσοκομεία, να ρημάζουν, καλύπτατε κενές θέσεις σε απομακρυσμένες περιοχές, με εμβαλωματικές λύσεις, περιοδικές μετακινήσεις γιατρών, όταν κλείνατε και με τα δύο σας χέρια τα αυτιά στους συνδικαλιστές που εκπροσωπούσαν τους Γιατρούς, Νοσηλευτές, τους Υγειονομικούς… Όχι μόνο τους περιγελάσατε με ένα φτηνό χειροκρότημα στην πανδημία, τους πετάξατε κάτι ψίχουλα στους «συμβολικούς μισθούς» που τους δίνετε και μπόλικα χημικά στο πρόσωπο, όταν διαδήλωναν στις μεγάλες πόλεις. Α ναι και κάτι κάλπικες υποσχέσεις για «χιλιάδες προσλήψεις» στα νοσοκομεία, στελέχωση του ΕΚΑΒ. Πρωτότυπες και πρωτάκουστες για εκείνους και για μας. Πολύ θα θέλατε να ξεχαστούν μετά την απομάκρυνση από την κάλπη! Όμως εμείς παρά την παραζάλη που φέρνει μια σοβαρή χρόνια ασθένεια, θυμόμαστε…
Μεγάλη τιμή! Υπουργοί Υγείας… Μια σίγουρη θέση σε όλα τα κανάλια, ολημερίς και ολονυχτίς… Τι άλλο να θέλετε; Το μισό χρόνο να αφιερώνατε να κάνατε πραγματικές και όχι στημένες επισκέψεις σε καλογυαλισμένους διαδρόμους νοσοκομείων, μακρυά από ασθενείς, συνοδούς και εργαζόμενους για να μην σας ρίξουν τα εξ αμάξης, θα είχατε κάνει κάτι για να δικαιολογήσετε την ύπαρξη σας…Φυσικά οι ασθένειες, δυστυχώς, κρέμονται πάνω από όλους μας, αλλά…
Εμείς, οι πολίτες τούτης της χώρας, δεν θα αντιμετωπιστούμε ως VIP, σε ένα Δημόσιο Νοσοκομείο… Που δεν νομίζω ότι πάτε συχνά να κλείσετε ραντεβού για εξέταση στα Εξωτερικά ιατρεία τους και σας δίνουν μετά από μήνες, ή να περιμένετε ώρες πονώντας στον προθάλαμο ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ Δημόσιων Νοσοκομείων της χώρας ανά την Επικράτεια. Καλέσατε εσείς ασθενοφόρο σήμερα και ήλθε…μετά θάνατον; Σας έβαλαν εσάς ποτέ σε ράντζο; Ζήσατε την απαξίωση και τον εξευτελισμό Επιτροπών ΚΕΠΑ; Ακούσατε να μετράνε πάνω από το κεφάλι σας πόσες φορές έχετε κάνει εισαγωγή στο μοναδικό δημόσιο νοσοκομείο του τόπου σας; Όχι;…
Τότε δεν εκπροσωπείτε τον Ελληνικό Λαό! Και ας ορκιστηκατε να τηρείται το Σύνταγμα που προβλέπει Δημόσια Υγεία για όλους, χωρίς διακρίσεις, σεβασμό στα κατοχυρωμένα δικαιώματα των ασθενών… Το πιο σύντομο ανέκδοτο. ΜΑΥΡΟ. Μετά τους απανωτούς θανάτους ασθενών μέσα σε λίγες μέρες, που περίμεναν, τι θράσος, το ασθενοφόρο να τους πάει στο πλησιέστερο νοσοκομείο… Μετά από την ανάρτηση της προεκλογικής θέσης και δέσμευσης του Υποψηφίου Βουλευτή της ΝΔ στην πολύπαθη ΕΥΒΟΙΑ, που αν και ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ… βάζει «κόκκινη γραμμή» στο όριο ζωής των καρκινοπαθών τελικού σταδίου, γιατί «κοστίζει η νοσηλεία τους»…
Όποια θέση εξουσία και αν κατέχετε, αν διεκδικείτε, όσες φορές και αν έχετε, υφαρπάξει με πολιτικά τερτίπια την ψήφο μας, αυτό δεν σας δίνει κανένα δικαίωμα να παίζετε με τις ζωές των αγαπημένων μας και τις δικές μας!!! Οι μάσκες σας έπεσαν… Για όλους εμάς που η ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΑΝΑΠΗΡΙΑ, κατοικούν μόνιμα στα σπίτια μας, δεν μας προξενεί καμία κατάπληξη η χωρίς ηθικά όρια, ανίερη προσβολή της ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ, ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ…
«Ο ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗΣ ΠΟΥ ΚΟΣΤΙΖΕΙ»… είναι ο γονιός, ο συγγενής, ο φίλος, ο γείτονας μας που νόσησε και ακόμη παλεύει λιονταρίσια… Για σας κάτι ψυχρά νούμερα που αντιστοιχούν σε κόστος νοσηλείας στον κρατικό προϋπολογισμό! Για μας οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ!
Αφού έτσι «χωρίς αιδώ, χωρίς περίσκεψη» μας μετράτε… Τότε, πάρτε χαρτί και μολύβι και υπολογίστε πόσο κοστίζει η φροντίδα, τα φάρμακα, η νοσηλεία ΑμεΑ, θυμάτων τροχαίων, ασθενών με εγκεφαλικά, με σοβαρά αυτοάνοσα, με χρόνιες παθήσεις, νεφροπαθών, ψυχικά νοσούντων, ηλικιωμένων και πασχόντων από νευρολογικά νοσήματα, ακόμη και Άνοια. ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙΣΤΕ ΜΑΣ… Πόσο χρόνο μας δίνετε; Συμφέρει να «επενδύσετε» στην φροντίδα και την θεραπεία μας ή θα πάνε χαμένα τα λεφτά που εμείς πληρώνουμε μέσω της βαριάς φορολογίας μας; Δεν ήταν κληρονομιά από τους προγόνους σας…
ΚΟΣΤΟΛΟΓΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΤΩΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ ΜΑΣ...
ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ…
Ευγενία Κώττη - Χρονίως πάσχουσα