Κύριε διευθυντά
Το Economist αναγνωρίζεται γενικά σαν το εγκυρότερο εβδομαδιαίο περιοδικό ποικίλης πολιτικής και κοινωνικής ύλης της αγγλόφωνης ∆ύσης. ∆ιαβάζεται σε όλες τις χώρες τού κόσμου, δημοκρατικές και μη, και τα άρθρα του συχνά θεωρούνται σημεία αναφοράς και διαλόγου.
Το τελευταίο τεύχος του ξεκινάει με τρία συγκλονιστικά άρθρα διεθνούς εμβέλειας. Το πρώτο παραθέτει τις δυνατότητες και επιπτώσεις του BCI (Brain-computer interface) και επιβεβαιώνει την έμπρακτη πλέον δημιουργία της νέας γενιάς του ανθρώπινου είδους: χρησιμοποιώντας διαιτητικά, ιατρικά/φαρμακευτικά και μέσα τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) εύποροι μεσήλικες επιδιώκουν πλέον την καταστολή του γήρατος και την επίτευξη ατέρμονης μακροζωίας. Ο θάνατος θα αποτελεί σε λίγα χρόνια θέμα επιλογής του χρόνου και του τρόπου, όχι εξάντληση και καταστολή λόγω γήρατος. Φανταστείτε τις ασύστολες κοινωνικές αντιπαλότητες που θα προκαλέσει μια νέα τάξη «αιωνόβιων πλουσίων»!…
Το δεύτερο άρθρο διαπιστώνει την αδήριτη επιβολή υπερδυνάμεων, όπως ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, στη διαχείριση της υφηλίου και τη δυναστική, απολυταρχική επιβολή διακυβερνήσεων. Από τα παραδείγματα των τριών υπερδυνάμεων καθοδηγούνται και καλύπτονται μεγάλες περιφερειακές δυνάμεις όπως η Ινδία, η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία. Συνταγματικά και δημοκρατικά δικαιώματα πολιτών και θεσμικών παραγόντων καταλύονται απρόσκοπτα με μεγαλόστομες δηλώσεις που διοχετεύονται τεχνηέντως στα πολυσχιδή ΜΜΕ, όπως η δήθεν ναπολεόντεια και τώρα πλέον τραμπική ρήση, «Οποιος σώζει την πατρίδα του δεν (μπορεί να κατηγορηθεί ότι) παραβαίνει τους νόμους της».
Το τρίτο άρθρο που συγκλονίζει με την καταιγιστική καταδίκη του προέδρου Τραμπ και του αντιπροέδρου Βανς αναλύει τη νομική βάση της εναντίωσής τους σε δικαστικούς θεσμούς και συγκεκριμένες αποφάσεις δικαστηρίων τις οποίες σταθερά αρνούνται να υπακούσουν. Καταξιωμένοι, συντηρητικοί δικαστές χαρακτηρίζονται «ακροαριστεροί τρελάρες» («radical left lunatic»), ενώ απελάσεις μεταναστών δικαιολογούνται σαν κυβερνητικές ενέργειες προστασίας από εισβολείς εχθρικών καθεστώτων (με βάση την Alien Enemies Act του 1798 που ισχύει μόνο εν καιρώ πολέμου!).
Αναφέρομαι περιληπτικά και εν συντομία στα τεράστια αυτά θέματα για να καταδείξω την επαναστατική ευρύτητα της μετουσίωσης που υφιστάμεθα σαν πολίτες δημοκρατικών κοινωνιών της Δύσης. Καταναγκασμός σημαίνει έλλειψη δικαιωματικής ελευθερίας. Ομολογώ ότι δεν διαβλέπω εστίες επιστημονικής, ανθρωπιστικής ή πολιτικής «αντεπανάστασης» πουθενά γύρω μας – ακούω μόνον υποτακτικές φωνές. Ελπίζω, φίλοι συν-αναγνώστες, να μη σκοτεινιάσει τελείως στην πολιτισμένη Ευρώπη πριν ανατείλει η επόμενη ηγετική μορφή που θα καθοδηγήσει τα έθνη της.
Καθημερινή 27/3/25