Τετ, 09/04/2025 - 21:38
Εις την πόλη Βιθυνία
κλαίει η Μάρθα, κλαίει κι η Μαρία.
Λάζαρο τον αδελφό τους
τον γλυκύ, τον ποθητό τους.
Αν ήσουν εδώ, Χριστέ μου,
δεν θα ποθνήσκες, αδελφέ μου.
Λέγω, πίστευε Μαρία
πάγομε εις τα μνημεία.
Έβγα έξω, Λάζαρέ μου
φίλε μου, αγαπητέ μου.
Κατευθύς από τον Άδη
Λάζαρος απολυτρωθεί.
Πες μου, Λάζαρε, πες μου τι είδες
εις τον Άδη που επήγες.
Είδα φόβους, είδα τρόμους
είδα βάσανα, και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι
να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδιάς και των χειλέων
και μη με ρωτάτε πλέον.
Δώστε μου και μία δεκαρίτσα
να τη βάλω μέσα στην τσεπίτσα.
Και του χρόνου πάλι και να ζείτε
την Ανάσταση να την ιδείτε.