Λαχτάρησα χτες πρωί - πρωί που πήγα να κολυμπήσω στον Μέγα Λιμνιώνα… Μπήκα στη θάλασσα και ακούμπησα στη μια πλευρά του σιδερένιου διαδρόμου για να βάλω τα πτερύγιά μου. Και τι έγινε; Κατέρρευσε η πλευρά και κατέρρευσα κι εγώ μαζί της και ευτυχώς που βρέθηκε ένας μετανάστης από τη Σομαλία και με βοήθησε να σηκωθώ, καθώς τόσο πρωί δεν κολυμπούν πολλοί. Ούτε λίγο ούτε πολύ η σιδεριά ήταν στον «αέρα» και η υποχώρησή της εύκολη. Αφήστε που ακόμα περιμένουμε να τοποθετηθεί ο ξύλινος διάδρομος στην ακτή για να διευκολύνεται η πρόσβαση στον επόμενο σιδερένιο…
Είναι μια βδομάδα που έγραψα για τα χάλια του Μέγα Λιμνιώνα και περίμενα ότι κάτι θα γίνει. Δεν βαριέστε… Και σε ποιο συμπέρασμα κατέληξα; Άραγε όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι ανίκανοι, για να μην χρησιμοποιήσω μια πιο βαριά έκφραση; Πέρασε ολόκληρος Ιούνιος με εκατοντάδες λουόμενους καθημερινά και ακόμα περιμένουμε τα στοιχειώδη. Μέχρι χτες το πρωί ουσιαστικά τίποτα δεν είχε γίνει, με εξαίρεση τις τρεις ομπρέλες που τοποθετήθηκαν στη μέση της βόρειας πλευράς της παραλίας. Ούτε καλάθι αχρήστων δεν υπήρχε και χτες είδα ότι τοποθετήθηκε ένα, παράπλευρα στο τοιχαλάκι, που χρειάζεσαι… gps για να το ανακαλύψεις. Και είναι ένα ξύλινο κατασκεύασμα. Στη νότια πλευρά ούτε μια ομπρέλα, ούτε ένα καλαθάκι. Η πρόσβαση στο βορινό ντους δύσκολη από τις κοτρώνες που υπάρχουν. Στο μεσαίο κανένα στήριγμα για όσους έχουν κινητικά προβλήματα.
Να επανέλθω όμως στην αρχική κατάρρευση. Πέρυσι υπήρχε μια σταθερή πρόσβαση, τόσο σιδερένια όσο και ξύλινη. Πού είναι; Υποθέτω πού αλλού παρά στην κοινοτική αποθήκη. Πήγε κανείς να ψάξει να τις αναζητήσει εδώ και ένα μήνα που το είχα πει στον Καρασούλη; Μπα… Το τοπικό συμβούλιο τι κάνει; Έχει καταλάβει ότι έχει μιαν αποστολή; Νομίζει ότι η υποχρέωσή του τελείωσε το βράδυ των εκλογών;
Τελικά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι άνθρωποι αναλαμβάνουν υποχρεώσεις με ελαφρά τη καρδία. Και ειδικότερα υποχρεώσεις που αφορούν το κοινωνικό σύνολο. Αν δεν μπορούν ας παραιτηθούν, βρε αδελφέ. Δεν τους θέλουμε για διακόσμηση αλλά για να ευκολύνουν την καθημερινότητά μας. Ας σταματήσω εδώ γιατί θα γίνω πιο κακός…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
