Ξέρεις τι είναι η γιαγιά;
Αυτή είναι μια μαμά που γέρασε
Είναι μια καρδιά που υπηρέτησε
Ένα στόμα που γέλασε
Έκλαψε μερικές φορές επίσης
Μάτια που έχουν κλάψει
Σε χαρές και ευτυχία
Θλίψης και πόνου
Χέρια που έχουν παρηγορήσει
Χέρια που κράτησαν
Αφτιά που άκουγαν
Τον πόνο και τη χαρά
Τις αμφιβολίες και τα μυστικά
Τα όνειρα και τις ελπίδες
Που άκουγε το γέλιο
Τους εφιάλτες και τους φόβους
Και επίσης τους αναστεναγμούς...
Και μετά μεγάλωσε το παιδί
Έφυγε να ζήσει τη ζωή του
Έχει χτίσει τη φωλιά του...
Και εδώ είμαστε γιαγιά,
Η αρχή μιας άλλης ιστορίας αγάπης
Είναι σαν τη θεραπεία της νιότης
Περιφορά έντονων συναισθημάτων
Ένα βιβλίο που θα γράψουμε με τέσσερα χέρια
Θα είμαστε οι φύλακες των έμπιστων
Η μνήμη των αναμνήσεων
Ο γελωτοποιός
Ο παραμυθάς όταν έρθει το βράδυ
Και ας πάμε αργά για ύπνο
Επειδή στο σπίτι της γιαγιάς,
Σχεδόν τα πάντα επιτρέπονται
Έχει μια τέχνη να μας κάνει να πιστεύουμε.
Και το πιο σημαντικό από όλα
Αυτή είναι η αγάπη που έχει για μας
Πηγή: Ενημερωτική πύλη
Του Δημήτρη Φρεζούλη
