Τον «Μικρό Ήρωα» θυμήθηκε και άλλος φίλος αναγνώστης της στήλης και μου τηλεφώνησε για να μου θυμίσει και κάτι ακόμα που παρέλειψα να γράψω… Επειδή εκείνα τα χρόνια και το δίφραγκο που κόστιζε ο «Μικρός Ηρως» ήταν δυσεύρετο γι’ αυτό και ανταλλάσσαμε τα βιβλιαράκια μεταξύ μας. Ήταν και αυτή η ανταλλαγή ίδιον χαρακτηριστικό εκείνων των φτωχών και δύσκολων χρόνων…
Τυχεροί θεωρούνταν όλοι όσοι είχαν μία σχετική οικονομική ευχέρεια και έτσι τον αγόραζαν από το περίπτερο ή από το πρακτορείο εφημερίδων του Αναστόπουλου στην πλατειούλα της Πολυχρονοπούλου. Οι άτυχοι βολεύονταν με τα μεταχειρισμένα τα οποία, αφού τα διάβαζαν, προσπαθούσαν να τα ανταλλάξουν με άλλα, που δεν είχαν διαβάσει. Γινόταν λοιπόν ένα τρελό αλισβερίσι με τους «Μικρούς Ήρωες» εκείνης της εποχής.
Eκτός όμως από τον «Μικρό Ήρωα» υπήρχαν και η «Μάσκα» και το «Μυστήριον» (αστυνομικών περιπετειών) που απευθύνονταν κυρίως σε μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά, ως απαγορευμένα για πιο μικρούς, τα αναζητούσαμε και δεν τα αφήναμε και αυτά παραπονεμένα. Τα βρίσκαμε όμως πιο δύσκολα.
Έτσι τα είχαμε και αυτά σε προτεραιότητα με τις ιστορίες και τους πρωταγωνιστές τους, που ήταν σχεδόν οι ίδιοι και στα δύο περιοδικά, να μας ενθουσιάζουν με τις περιπέτειές τους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Ζορό, το Γεράκι και τον Γερόλυκο στα γουέστερν, τον Λέμυ Κώσιον και τον Ντέντεκτιβ Χ στα αστυνομικά και κάποιους άλλους.
Φυσικά τα περισσότερα βιβλιαράκια από την πολλή χρήση είχαν γίνει φύλλο και φτερό αλλά οι σελίδες έτσι κι αλλιώς υπήρχαν και τις ρουφούσαμε. Και τα θυμόμαστε ακόμα, και μετά από τόσα χρόνια, με αγάπη.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
