Φεύγει λοιπόν αύριο ο παλιός ο χρόνος όπως έλεγαν και πολλοί άλλοι από τον καιρό που γεννηθήκαμε μέχρι σήμερα. Έρχονται και παρέρχονται οι χρόνοι και εμείς τους βιώνουμε από την πρώτη μέχρι την τελευταία ημέρα τους. Άλλοτε με χαρές και άλλοτε με λύπες. Άλλες φορές καλοδιάθετοι και άλλες κακοδιάθετοι. Τη μια ευχαριστημένοι και την άλλη δυσαρεστημένοι. Η ζυγαριά πότε έγερνε προς τα πρώτα και πότε προς τα δεύτερα.
Πρώτα πρώτα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι, γιατί τη βγάλαμε «καθαρή» και φέτος. Γιατί πού να κάθεσαι και να βάζεις σ’ αυτή τη ζυγαριά τα μεν και τα δε. Δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Γι’ αυτό ίσως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πάρουμε ένα σφουγγάρι να τα σβήσουμε όλα. Και να προσδοκούμε ότι όλα θα έρθουν καλύτερα τον καινούργιο χρόνο. Το λέει άλλωστε και το γνωστό πρωτοχρονιάτικο τραγουδάκι: «Πάει ο παλιός ο χρόνος ας γλεντήσουμε παιδιά».
Τώρα γιατί πρέπει να γλεντήσουμε αφού θα «βαρύνουν» κι άλλο οι ώμοι μας, ας το παρακάμψουμε… Και ας μην αρχίσουμε όμως να βάζουμε το ένα ερώτημα μετά το άλλο μέρα που είναι. Ας αφήσουμε τη φαντασία μας να ταξιδέψει στο παρελθόν. Ας ξαναγίνουμε παιδιά. Έστω και νοερά ας ετοιμάσουμε τα καραβάκια και τις τραμπούκες μας να βγούμε να τα «πούμε». Ας θυμηθούμε το κλίμα κάποιων άλλων Πρωτοχρονιών των παιδικών χρόνων μας.
Και αφού τα κάνουμε όλα αυτά ας γυρίσουμε και στη σημερινή πραγματικότητα και ας τη ζήσουμε όπως μας προσφέρεται. Στο χέρι μας είναι να της δώσουμε μια άλλη διάσταση. Μία αλήθεια είναι ότι χρειάζεται, βέβαια, μία προσπάθεια, αλλά μπορούμε να τη δούμε με ένα άλλο μάτι με μία άλλη διάθεση με όμορφα συναισθήματα.
Καλά να περάσουμε και καλή πρωτοχρονιά να έχουμε.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
