Σα να παραχαλαρώσαμε αυτές τις μέρες, δεν νομίζετε; Και βέβαια δυσκολευτήκαμε να επανέλθουμε, όπως γίνεται κάθε φορά που ξεφεύγουμε από τα συνηθισμένα μας. Πάντως, δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν ήταν καλά. Οι περισσότεροι πρέπει να τις ευχαριστηθήκαμε και να τις χαρήκαμε αυτές τις γιορτινές μέρες. Έτσι κι αλλιώς είναι τέτοιες που, είτε το θέλουμε, είτε όχι, προσφέρονται για να περνά η ζωή μας διαφορετικά, πιο όμορφα, πιο αγαπημένα. Όλα είναι, όμως, σχετικά. Βέβαια, προσπαθήσαμε. Σε άλλους «βγήκε» και σε άλλους δεν «βγήκε». Να είμαστε, τουλάχιστον, καλά που είναι και ζητούμενο και να μην έχουμε πρόσθετες φουρτούνες. Και βέβαια σκέφτομαι, καμιά φορά, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας, αν τελικά «έπιαναν» και οι ευχές μας που μοιράσαμε, για μια ακόμα φορά, αφειδώλευτα.
Εδώ είμαστε λοιπόν και πάλι, με έναν καινούργιο χρόνο να μας χαμογελά, χωρίς όμως να ξέρουμε και τι θα μας παρουσιάσει μελλοντικά. Για άλλους το 2023 ήταν καλό, για άλλους μέτριο και για άλλους κακό. Υπήρξαν κι εκείνοι για τους οποίους ήταν ο τελευταίος χρόνος της ζωής τους. Άνθρωποι και φίλοι αγαπημένοι που μας άφησαν χρόνους. Βέβαια η ζωή συνεχίζεται. Το 2024 είναι μπροστά μας και θα προσπαθήσουμε να το «καβατζάρουμε» κι αυτό. Δεν θα είναι βέβαια όλα ρόδινα, ούτε ευχάριστα. Τουλάχιστον τα δυσάρεστα, να είναι όσο το δυνατόν λιγότερα.
Πάντως, έτσι κι αλλιώς τα πανηγύρια τελείωσαν και ξαναμπήκαμε στο «λούκι» με τα μικρά ή μεγάλα προβλήματά μας να βρίσκονται και πάλι μπροστά μας. Συνηθίσαμε πια. Δεν θα είναι και η πρώτη φορά. Να ελπίσουμε τουλάχιστον, ότι όλα θα πάνε καλά το 2024. Στο κάτω - κάτω της γραφής με μια ελπίδα ζούμε. Αμήν.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
