Κάποτε η περιοχή Νερομύλων ήταν αγροτική και για να έχει Μύλους θα είχε και… νερό.
Ε, αυτό θα το μαζεύουμε τώρα στο Φράγμα, που η πρώτη Εκκλησία, που «βλέπει» είναι αυτή του Αγίου Σπυρίδωνα.
Εμείς την αντικρύζουμε από ψηλά κατεβαίνοντας την οδό Φρ. Αριστέα, με μια σειρά από φοίνικες ως περίφραξη και μια μεγάλη πόρτα που οδηγεί σε ένα ιδιαίτερα περιποιημένο αύλειο χώρο.
Στα σκαλιά της Εκκλησίας μας περιμένει ο Ιερέας Γεώργιος Μαυριάνος, που διακονεί το Ναό από το 2000 και εδώ και μια εικοσαετία τον έχει μαζί με τις Ενοριακές Επιτροπές του, κυριολεκτικά μεταμορφώσει.
Ο ίδιος μας δίνει ιστορικά στοιχεία του Ναού, που ξεκίνησε ως Εξωκκλήσι το 1818, το εγκαινίασε μάλιστα ο Οσιομάρτυρας Μητροπολίτης Χίου Πλάτων, που μαρτύρησε το 1822 στις Σφαγές της Χίου.
Η Αγιογράφηση είναι του Μάρκου Τσαμπλάκου και μέσα φυλάσσεται και η πρώτη εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος, που μπορεί να έχει και μεγαλύτερη ηλικία από τον Ναό.
Σ’ αυτόν φυλάσσεται επίσης ένας σπάνιος ασημένιος Σταυρός, που βρέθηκε κρυμμένος σε μια «μπάλα» από κερί.
Ο Ιερός ναός εορτάζει στις 12 Δεκεμβρίου και έξω από αυτόν υπάρχει η πρώην κατοικία του Ιερέα, που σήμερα χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος, ενώ ο εξωτερικός χώρος, έχει διαμορφωθεί σε χώρο περιπάτου, ξεκούρασης και πρασίνου.
Το 1998 επί Μητροπολίτη Χίου Μακαριστού Διονυσίου, εγκαινιάστηκε και το Κελί του Ναού, που εκτός από Κοινωνικές εκδηλώσεις φιλοξενεί τις δραστηριότητες του Κατηχητικού και δανειστική Βιβλιοθήκη.
Έξω από αυτό η Εκκλησία δώρισε χώρο στον Δήμο Χίου, που λειτουργεί μια Παιδική Χαρά, ενώ πάνω από αυτήν βρίσκεται και το Νεκροταφείο της περιοχής, με ωραία θέα προς το ύψωμα του Κορακάρη.
Αφήνοντας την Εκκλησία θαυμάζομε την αθόρυβη δουλειά του Ιερέα Γεώργιου Μαυριάνου, που έχει μετατρέψει τον χώρο εκτός εκείνο της Λατρείας και σε χώρο αναψυχής και ξεκούρασης, μια όαση στην κυριολεξία στις παρυφές της πόλης.
Ρεπορτάζ: Γιάννης Τζούμας
Κάμερα - φωτογραφίες: Κώστας Αναγνώστου
Επεξεργασία εικόνας: Νέλο Μέσι
