Μέσα στην καλοκαιρινή ησυχία[1], κλείνω τα μάτια εδώ στο μπαλκόνι μου που κάθομαι και σκέπτομαι σε πόσες «γωνιές» του κόσμου αυτή τη στιγμή σκοτώνονται άνθρωποι, χωρίς πολύ σοβαρό λόγο συνήθως, απλώς για να πουλάνε κάποιοι τα όπλα τους και να πλουτίζουν. Και βέβαια έχω ξαναγράψει ότι κάποιοι χρησιμοποιούν διάφορα επιχειρήματα, π.χ. «όσοι θέλουν ειρήνη, πρέπει να προετοιμάζονται για πόλεμο», και άλλα χιλιοειπωμένα για να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι (π.χ.) τα νοσοκομεία εργάζονται με το 1/3 του προσωπικού που πραγματικά χρειάζονται για να αντιμετωπιστούν οι στοιχειώδεις ανάγκες των ασθενών κλπ. κλπ.
Αγαπητοί Αναγνώστες (και Αναγνώστριες, βέβαια), είναι γνωστό ότι εδώ στην Ελλαδίτσα μας (και παγκοσμίως, βέβαια) δεν πάμε καλά!... Άλλωστε, και οι πρόσφατες εκλογές δείχνουν τη δυσαρέσκεια του κόσμου, αλλά τη δυσαρέσκεια του κόσμου δείχνει κυρίως η αποχή που έφθασε το 60%. Βέβαια σας είναι γνωστό ότι έχω… «αλλεργία»(!!!) με την πολιτική και τους πολιτικούς, γενικώς!... Όμως (αχ, πάλι αυτό το «όμως»), «κάποιος πρέπει να βγάζει τα κάστσανα από τη φωτιά», ε, κι αν… τρώει κι ένα κάστανο παραπάνω, εεε, συγχωρεμένος να είναι!...
Αλλά, για να επανέλθω στα εξοπλιστικά συστήματα, γνωρίζει κάποιος από εμάς πόσο κοστίζει μια Κορβέτα, ένα Ραφάλ ή ένα μαχητικό αεροπλάνο; Θα μου απαντήσετε βέβαια ότι η Τουρκία αγόρασε 40 καινούργια αεροπλάνα και επισκευάζει και συγχρονίζει και 79(!) παλιά! Βέβαια η Τουρκία είναι το «χαϊδεμένο παιδί» των ΗΠΑ, διότι φυλάει… τα νώτα τους (γειτνιάζει με τη Ρωσία και τον… Βλαδίμηρο Πούτιν), και πρέπει να φυλάει τα σύνορα της Ευρώπης έστω κι αν το ¼ του πληθυσμού της υποσιτίζεται!...
Αγαπητοί φίλοι, προ ημερών έπεσε η εξώπορτα ενός σχολείου και λίγο έλειψε να σκοτώσει έναν μικρό μαθητή! Στα νοσοκομεία συνωστίζονται στην κατάσταση αναμονής (waiting list, επί το… ελληνικότερον) εκατοντάδες ασθενείς, με αποτέλεσμα να αποβιώνουν τελείως αβοήθητοι, ενώ αν υπήρχε το σωστό προσωπικό, κάποιοι θα επιβίωναν!...
Αγαπητοί φίλοι, λόγω ηλικίας και επαγγέλματος (λειτουργήματος) έχω γυρίσει όλο τον κόσμο! Παντού υπάρχουν ελλείψεις, παντού υπάρχουν προβλήματα. Εμείς πάντως…. πρωταγωνιστούμε και σε κάποια… καλά, π.χ. στην Εμπορική Ναυτιλία, στην οποία (ευτυχώς) μερικοί (αρκετοί!) από τους ηγέτες της είναι… ανοιχτοχέρηδες και βοηθούν αρκετά, και τα νοσοκομεία μας, και τα διάφορα δημόσια ιδρύματα (ο Θεός να τους έχει καλά[2], έχω πολλά ονόματα μεγάλων ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ που για πολλούς λόγους – κυρίως από σεμνότητα – δεν διατυμπανίζουν τις ευεργεσίες τους!...).
Αγαπητοί και Αγαπητές, τελειώνω τη γκρίνια μου δηλώνοντας ότι μεταξύ των ανθρώπων που γνώρισα, γνώρισα και Τούρκους, καλούς και κακούς (υπάρχουν και καλοί Τούρκοι). Επαναλαμβάνω το: «Αγαπάτε αλλήλους», φράση την οποία είχαν πει οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πολύ πριν το Χριστό!... Και ότι ποτέ δεν είναι αργά να τα «βρούμε» με τους γείτονες αφού βέβαια πρώτα από όλα πρέπει να τα βρούμε μεταξύ μας!... Και βέβαια δεν ξεχνώ (έχω υπ’όψιν μου) τις μικρές ομάδες[3] αλλοθρήσκων, οι οποίοι για δικούς τους λόγους(;) αρέσκονται να κρατάνε σε αναβρασμό τις μικρές κοινωνίες της Βορείου κυρίως Ελλάδος!...
Αδέλφια κουράγιο, επιμονή και φρόνηση!..
[1] Δεν έγραψα τη λέξη «νιρβάνα», αλλά διαβάζω στο λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη ότι είναι… βουδιστική έκφραση (κατάσταση «μακαριότητας» κλπ. κλπ.)!...
[2] Ο γράφων και υπογράφων, διοικούσε δημόσιο νοσοκομείο (εθελοντικά) και γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα πράγματα «από μέσα» και όχι επιφανειακά.
[3] Δεν είμαι σίγουρος αν είναι ο κατάλληλος όρος!...