- Βρε καλώς τον Παναή , ίντα γίνεται πως πας με τα γουρούνια που μου πες πως επήρες α τα θρέψεις;
- Ε καλά ΄μαι γω Αρίστο μου και τα γουρούνια μα που α σου τα λέω ίντα ΄παθα όλο τον χρόνο. Ήκατσα που λες κι ηπήρα το Μάρτη, όπως σου ΄πα τις προάλλες τρια γουρουνάκια , α τα θρέψω , μπας και α πουλήσω το κρηάς ως τα Χριστούγεννα και πιάσω κάνα φράγκο. Εν περνούνε δυο μήνες κι έρκεται ένας κουστουμάτος με μπλέ κουστούμι, μαύρη γρεβάντα , στην πόρτα της αυλής και μου λε. «Δικά σου ναι τα γουρουνάκια κι ίντα τα ταΐτζεις;» Λέω του «Ακου α δεις, τως ρίχτω χορταρικά αφ το χωράφι , λαχανικά, αποφάγια κι άλλα διάφορα….»
-Μη μου πεις πως εν τούρεσενε η διατροφή τως;
- Μάγος είσαι αδελφέ μου. Μου λέ: « Εγώ ΄μαι υπάλληλος του Υπουργείου Προστασίας των ζώων. Κάτσε, α σου πώ. Παρανομείς φίλε ,γι αυτό και α σου κόψω χατιρικά ένα πρόστιμο 500 ευρώ αν και μπορώ ως 2.000ευρώ, γιατί εν καλοταΐτζεις τα ζα σου σαν που πρέπει. Α δεν το πλερώσεις γρήγορις, α σου το βάλομενε στην εφορεία.»
-Βρε Παναή, ίντα τούτα που μου λες, εν τάχω ματακούσει.
- Άκου και α δεις. Σ΄άλλους δυο μήνες έρκεται άλλος κουστουμάτος με γκρί κουστούμι και μακριά γρεβάντα και μου λέ. «Ίντα ταΐτζεις τα γουρουνάκια σου;» Του λέω: «Παστίτσια και μουσακάδες και γιουβαρλάκια και πεφτέκια.»
-Ε μη μου πεις Παναή πως τούτος εν εφχαρηστήθηκενε;
- Αρίστο, ευτός γυρνά και μου λέ: « Ευτά τα λιπαρά φαγιά εν κάμνουνε για γουρουνάκια. Τως κακοποιείς τα άντερά τως και α πάθουνε καρκίνο. Για να ξεμπερδεύομενε , μάθε πως είμαι από το Υπουργείο Προστασίας ζώων και εσύ παρανομείς . Άντε για σένα και με το χέρι στην καρδιά α σου κόψω χατιρικά πρόστιμο 800 ευρώ αν και μπορώ α σου βάλω ως 4.000 ευρώ . Πρόσεξε, α δεν το πλερώσεις γρήγορις α σου το βάλομενε στην εφορεία.»
- Ίντα καμώματα είναι τούτα Παναή μου, επώμεινα κάγκελο μ΄ευτά που λες.
- Μα εν εξεμπέρδεψα Αρίστο μου . Ήρτε και τρίτος κουστουμάτος και πάλι τα ίδια. «Ιντα ταΐτζεις τα γουρουνάκια σου;» Λέω του κάτσε να σου πω…. Κι εδεκεί , ίσα που ηβάστηξα, γιατί εσκέφτηκα α του δώκω μια στην κεφαλή με το στελιάρι του φτυαριού να τελειώνομενε μα έλα που α με πηαίνανε ολοΐσια στη ψειρού.
-Κι ίντα του πες Παναή μου;
-Με φώτησε ο Χριστός κι η Παναγιά εδεκείνη την ώρα γυρνώ και λέω στον κουστουμάτο : «Γιάδε , μη βγάλεις το μπλοκάκι . Εγώ τους δίνω κάθε μέρα ένα εικοσάευρω κι έτσι τα ζα μου παραγγέλουν… και τρώνε απ όξω.» Άμα ήκουσεν εδευτό , αμέσως ήβγαλε την μούγγα κι εγίνηκενε Λούης».
-Μπράβο Παναή, του τάχωσες και με το παραπάνω .
- Ε μα σε κάτι τέτοιους ανηπόφορυς υπαλλήλους , το αντιμίλημα τως χρειάζεται . Τώρα ας πα νάβρουνε ευτοί τον ντελιβερά α τονε ρωτήσουνε ίντα τρώνε τα ζα μου….
Υ.Γ. Σας γράφω ,για να ξεδίνει ο νους σας…
Ιάκωβος Γ. Μπριλής
Συν/χος μαθηματικός.