
Δεν ξέρω αν είναι ευρέως γνωστό, αλλά αυτή είναι η δεύτερη προσπάθεια της κ. Διαμαντοπούλου για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Την πρώτη φορά βέβαια απλώς το σκέφτηκε, ήταν έτοιμη αλλά δεν το τόλμησε τελικά. Οι ισχυροί τότε στον χώρο του τύπου και στα κανάλια είχαν ήδη αποφασίσει ποιον θα στηρίξουν για διάδοχο του Γιώργου Παπανδρέου και δεν υπήρχε περιθώριο για δεύτερη υποψηφιότητα. Θα ήταν καταδικασμένη, θα αντιμετώπιζε σκληρές επιθέσεις, η χώρα ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, δεν το αποφάσισε τελικά. Ας είναι, ποτέ δεν είναι αργά, αν και δεν είμαι και απολύτως σίγουρος.
Προσωπικά, ξεχώρισα την κ. Διαμαντοπούλου πριν από μια 20ετία περίπου, όταν πρότεινε να καθιερωθεί ως δεύτερη γλώσσα για τους μαθητές η αγγλική, για να ακούσει τα εξ αμάξης μετά από διάφορους ανησυχούντες για το μέλλον της Ελλάδας, του πολιτισμού και του ανθρωπίνου είδους γενικώς, ότι υπονομεύει τα άγια των αγίων και τα θεμέλια της πίστης μας. Έκτοτε η πρόταση ξεχάστηκε - όπως ξέχασαν και οι ανησυχούντες γιατί ανησυχούσαν - οι μαθητές δυσκολεύονται πλέον με τα απλά ελληνικά, πού καιρός τώρα και όρεξη να αρχίσουν να μαθαίνουν και τα αγγλικά. Άλλωστε για το Tik Tok δεν χρειάζονται και ειδικές γνώσεις.
Υποθέτω πάντως πως δεν θα είναι και πολύ εύκολο να βγει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ η κ. Διαμαντοπούλου, παρά το χαριτωμένο βίντεο που ετοίμασε με τη φίλη της την κ. Παπαδοπούλου. Ο αυτοσαρκασμός είναι προσόν στην πολιτική και όχι μόνο στην πολιτική. Υστερεί στις δημοσκοπήσεις διαβάζουμε, αν φυσικά δώσουμε σημασία σε αυτά τα αποτελέσματα που βλέπουμε και που προκύπτουν από πολύ μικρά δείγματα ερωτηθέντων και άρα στερούνται αξιοπιστίας. Και υστερεί λέει, γιατί λείπει από τα "κομματικά δρώμενα" για πολλά χρόνια και γιατί είναι και ολίγον δεξιά.
Δεν είμαι βέβαιος ότι είναι πραγματικά defauts της κ. Διαμαντοπούλου, τόσο η απουσία της από τον κομματικό βίο όσο και η κατηγορία ότι είναι ολίγον δεξιά, αλλά προφανώς δεν βλέπουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα. Η ίδια λέει ότι δεν έφυγε ποτέ από το κόμμα, πάντα ΠΑΣΟΚ ήταν, αλλά ορισμένοι το αμφισβητούν.
Η δική μου εκδοχή είναι - αν και η ίδια υποθέτω ότι θα το αρνηθεί - ότι σε ένα κόμμα που μετά την χρεοκοπία πάλευε να ξεχάσει τον αγώνα που είχε δώσει για να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη και ήθελε να ξεχάσει και το μνημόνιο και τη συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία (που μας κράτησαν στη ζωή στον πολιτισμένο κόσμο), σε ένα κόμμα που δεν χωρούσε ούτε καν ο Ευάγγελος Βενιζέλος (υποθέτω και αυτός γιατί ήταν δεξιός, σε αντίθεση με τον αριστερό Καμίνη), ναι, σε αυτό το κόμμα που πιθήκιζε την αριστερά και αμόλαγε κάτι ξέμπαρκα αριστερά τσιτάτα μπας και επιστρέψουν τίποτα ψηφοφόροι του από τον ΣΥΡΙΖΑ, η ίδια ένιωθε ξένη. Δεν μου κάνει εντύπωση. Και άλλοι πολλοί ακριβώς έτσι ένιωθαν.
Εν πάση περιπτώσει, αν έχει μια πιθανότητα να περάσει στον δεύτερο γύρο η κ. Διαμαντοπούλου, όπου μετά όλα παίζονται, θα πρέπει να σπεύσουν στις κάλπες και άλλοι, πολλοί περισσότεροι από εκείνους που μετείχαν για παράδειγμα στις τελευταίες εκλογές. Να ψηφίσουν και οι "ολίγον ΠΑΣΟΚ". Να υπάρξει ένα αυξημένο ενδιαφέρον για συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές και να προσέλθουν και εκείνοι που έχουν αποστασιοποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια και πιθανότατα ψήφισαν Μητσοτάκη στις τελευταίες εκλογές. Θα σπεύσουν στις κάλπες; Αναμονή μέχρι την Κυριακή.
Η κατηγορία ότι είναι ολίγον δεξιά είναι ίσως βαρύτερη κατηγορία για τον λαό που δεν ξεχνά, αλλά τα ίδια έλεγαν και για τον Σημίτη νομίζω, όταν ο "αριστερός συνυποψήφιός του", πιστός στα νάματα του Ανδρέα, ροκάνιζε τις μίζες από τα εξοπλιστικά.
Είναι αλήθεια ότι η κ. Διαμαντοπούλου είχε δηλώσει ότι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα και τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, προτιμάει τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη (2019). Αλλά άραγε αυτό σημαίνει ότι είναι "δεξιάντζα" ή ότι απλώς διαθέτει την κοινή λογική;
Οι υποψήφιοι για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προσδοκούν την απογείωση του ΠΑΣΟΚ χάρη στη συρρίκνωση του καταρρέοντος ΣΥΡΙΖΑ, και αναλόγως προσαρμόζουν και την ρητορική τους. "Χάρη γερά να πέσει η δεξιά" φωνάζουν οι οπαδοί του Δημάρχου Αθηναίων.
Αλλά όλοι αυτοί παραγνωρίζουν ότι η δεξαμενή των αριστερών ψηφοφόρων είναι περιορισμένη και ότι υπάρχει και ισχυρός ανταγωνισμός. Κυρίως όμως παραγνωρίζουν ότι η μεγάλη δεξαμενή, αυτή που επιτρέπει στον Κυριάκο Μητσοτάκη να ηγεμονεύει εδώ και χρόνια, είναι ο χώρος του κέντρου. Και ότι πιεζόμενος από τη λαϊκή δεξιά, ο σημερινός πρωθυπουργός, δυσκολεύεται να επαναλάβει τα ανοίγματα, που του έδωσαν τις μεγάλες εκλογικές νίκες του παρελθόντος. Με άλλα λόγια, αν θέλει να δει εξουσία το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να πείσει τους ψηφοφόρους του κέντρου και τώρα υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία. Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν.
Εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι το επόμενο διάστημα έως τις εκλογές του 2027. Και στον χώρο αυτό, η Αννα Διαμαντοπούλου, με το ισχυρό πρωθυπουργίσιμο προφίλ, έχει μεγάλο αβαντάζ. Πρώτα όμως θα πρέπει να πείσει τους Πασόκους. Δεν θα είναι εύκολο.