Μεταπολεμικά ήταν η περίοδος των ευτραφών αγελάδων με τις χρυσοφόρες πηγές πλούτου, τώρα όμως ήρθε η εποχή των ισχνών αγελάδων. Τώρα οι παραδοσιακές πλουτοπαραγωγικέςπηγές της Χίου στέρεψαν και οι Χιώτες κλαίμε και οδυρόμαστε και τα δένδρα μαραίνομε. Εμείς χρόνια πριν προειδοποιούσαμε για τις επισφάλειες των πλουτοπαραγωγικών πηγών που επιλέξαμε μία των οποίων ήταν και η περίπτωση επαναφοράς της βίζας των Τούρκων γειτόνων μας. Τώρα οι ευρωπαίοι δυνάστες μας για τους δικούς τους ευνόητους λόγους διατάσσουν την επαναφορά της βίζας. Έτσι ο μοναδικός εναπομείνας πόρος επιβίωσης των Χιωτών, ο Τούρκικος τουρισμόςσε συνδιασμό με τις Τουρκικές προκλήσεις εξαλείφθηκε.
Τώρα η ανεργία και η φτώχια όπως την κακιά χολέρα εισβάλουν από σπίτι σε σπίτι και η ανάγκη μας καλεί να Ασιατοποιούμαστε για να εργαστούμε. Κανείς δεν συμπαθεί αγγέλους κακών ειδήσεων αλλά σύντομα όπου να ‘ναι, ό,τι να ‘ναι και όσο να ‘ναι θα λέμε, άλλα όμως λέγανε με την σοφή τους πείρα οι αγράμματοι πρόγονοί μας. «Κάλιο κερατοφλούδακας και μέσα κώλος παρά μυζήθρες και χλωρά και έξω κώλος». Κερατοφλούδακα λοιπόν θα τρώμε αλλά θα κρατήσουμε τα παιδιά μας στην πατρίδα τους μέχρι να έρθουν καλύτερες ημέρες. Ορισμένα αφού καταναλώσουν μια περιουσία από τους γονείς και άλλη μια από το κράτος για να μεγαλώσουν και να σπουδάσουν αφήνουν τις κουτσουλιές τους στη γονική φωλιά και πάνε να λύσουν το πρόβλημά προσφέροντας τις υπηρεσίες τους αλλού. Άξιοι θαυμασμού είναι και οι ήρωες επιστήμονες που δεν εγκαταλείπουν την πατρίδα, τους φίλους και τους συγγενείς τους αλλά τυλίγουν το δίπλωμά τους στην λαδόκολλα και κάνουν τα γκαρσόνια περιμένοντας τις καλύτερες ημέρες.
Αυτά για τους πολίτες όσο για τους παράγοντες κουραστήκαμε να γράφουμε τα ίδια και γίναμε κουραστικοί στους αναγνώστες μας. Επισημαίναμε συνεχώς ότι οι επιχειρηματίες και οι μαστόροι θα μείνουν χωρίς πελάτες, οι ιερείς χωρίς πιστούς, οι πολιτικοί χωρίς ψηφοφόρους και τα Μ.Μ.Ε. χωρίς αναγνώστες Δεν αρκεί ο τουρισμός που είναι και αυτός επισφαλής από όπου και αν προέρχεται. Δεν είναι το υπαλληλίκι που ο εργοδότης μας συμπεριφέρεται ανάλογα με τα κέφια και τα συμφέροντά του και ενίοτε μας δείχνει την πόρτα παράδειγμα απολύσεις σε περιόδους ανεργίας για να προσλάβει φθηνότερους. Τις λιγότερες επισφάλειες έχει η γη. Αυτή δεν μας απολύει και δεν στέλλει στην ανεργία. Αυτή δίνει τα μέσα επιβίωσης και όσοι στην κατοχική και μετακατοχική περίοδο ήταν αυτάρκεις επιβίωσαν χωρίς καμιά δυσκολία. Αυτή και το γάλα τους είχαν, το τυρί, τα αυγά και το κρέας, το λάδι και τα φρούτα και λαχανικά ακόμη και το μέλι χωρίς να βάζουν το χέρι στην τσέπη τους.
Τώρα που έπεσαν λίγα χρήματα στο Δημοτικό ταμείο μπορούν να φέρουν νέους και νέες κάτω των 30 ετών από την στερεά Ελλάδα να τους ενοικιάσουν ή να τους πουλήσουν τα άσκαφτα και τα δασομένα. Να τους στεγάσουν δωρεάν στα εγκαταλειμμένα χωριά μας, να τους δώσουν τις υλικοτεχνικές υποδομές και ελεγχόμενοι από γεωπόνους του Δήμου να παράγουν και ανεξέλεγκτοι να αναπαράγονται κατά βούληση.
Δεν ωφελεί η κρίση πανικού που μείναμε χωρίς πόρους ζωής. Όσοι παράγοντες του νησιού μας, ας βάλουν τα μυαλά που έχουν να εργαστούν, γιατί είναι κρίμα να αγοράσουν οι διαφορετικοί την γη μας. Είναι κρίμα να τους δώσουμε το ψωμί μέσα από το στόμα μας και εμείς να μετοικήσουμε ή να μεταναστεύσουμε αφήνοντας στα βέβηλα χέρια των άσχετων τον Όμηρο, τον Φραγκιάδη, τον Καλαμπόκα και τους άλλους καθώς και τους τάφους των γονέων μας.