Έχουν περάσει λίγες ώρες αφότου επέστρεψα από το Δημόσιο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο «Δαφνί», όπου έλαβα μέρος στην κοπή της πίτας όλου του προσωπικού του εν λόγω νοσοκομείου, ως εκπρόσωπος του «Δρομοκαϊτείου» ΨΝΑ, καλεσμένος από την Πρόεδρο του ΨΝΑ «Δαφνί», η οποία μετέχει επίσης και στο 9μελές Δ.Σ. του «Δρομοκαϊτείου»!...
Οι εντυπώσεις μου λοιπόν ήταν άριστες. Η όλη εκδήλωση έλαβε χώρα σε ένα θαυμάσιο κτήριο με την επωνυμία «Γ. Γεννηματάς» (θα τον θυμάμαι πάντα για την αγαστή συνεργασία μαζί μου ως Προέδρου του Δ.Σ. του «Δρομοκαϊτείου», παρ’όλον ότι ανήκαμε σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους), με 300 περίπου καθίσματα και υπερυψωμένο χώρο όπου εκόπη η πίτα. Καλεσμένη και η Τοπική Αυτοδιοίκηση των Δυτικών Προαστίων[1]!...
Μετά τον καθιερωμένο αγιασμό έγινε η «βράβευση», στην πραγματικότητα η απονομή πλακετών σε ανθρώπους (συνταξιούχους κυρίως) που προσέφεραν ένα κομμάτι από τη ζωή τους για να επιβιώσει το ΨΝΑ «Δαφνί». Ήταν συγκινητική η παρουσία τους και αυτά που ελέχθησαν. Η κ. Πρόεδρος είχε την καλοσύνη να με τιμήσει δίνοντάς μου και το λόγο μαζί με το κομμάτι της πίτας για το «Δρομοκαΐτειο», διότι υπηρέτησα κι εγώ στο παρελθόν (επί Χούντας) ως χειρουργός επί διετία στο «Δαφνί».
Αλλά παρασύρθηκα με τη σημερινή εκδήλωση και βγήκα εκτός θέματος, που το θέμα μου είναι ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ. Όταν λέω «συνδικαλισμός» εννοώ το να ζητάς το δίκιο σου, το να πιέζεις αν χρειάζεται, όμως σωστά, χωρίς να βλάπτεις το διπλανό σου! Αυτό κάνει περίπου η ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία). Η ως άνω Ομοσπονδία, φρονίμως ποιούσα, όταν κάνει κινητοποιήσεις, ΠΑΝΤΑ αφήνει στη θέση τους κάποιους εργαζομένους, διότι το αντικείμενο που ασχολείται είναι η Υγεία, είναι η Ζωή του απλού κόσμου, του ΛΑΟΥ δηλαδή, διότι ο εύπορος μπορεί όταν χρειαστεί να απευθυνθεί και στον ιδιωτικό παράγοντα, στον ιδιώτη γιατρό ή στις ιδιωτικές κλινικές! Και προς Θεού, δεν έχω τίποτα με τις ιδιωτικές κλινικές όπου κι εκεί κάποιοι βγάζουν ένα τίμιο (μέχρι κάποιου σημείου) ψωμί και από τις οποίες κι εγώ πέρασα κάποια στιγμή, καλώς ή κακώς!...
Χθες Πέμπτη (22/2/2024) λοιπόν, μπαίνοντας στο «Δρομοκαΐτειο» (όλη μου τη ζωή αφιερώνω τις Πέμπτες στο «Δρομοκαΐτειο», όπου κάθε δεύτερη Πέμπτη συνεδριάζει και το Δ.Σ. του), έσκυψα και μάζεψα ένα πελώριο έγχρωμο χαρτί, το οποίο ενημερώνει τους πάντες για την «Πανελλαδική Πανυγειονομική Κινητοποίηση», με λεπτομέρειες για την 24ωρη απεργία που ξεκινούσε, αναφέροντας ότι «το ΕΣΥ μαραζώνει». Ακολούθως αναφέρονται «το κύμα φυγής των Υγειονομικών» (και τη μη αντικατάστασή τους από το Κράτος, θα προσέθετα εγώ), την «εξουθένωση» των εναπομεινάντων, την «επικινδυνότητα» των νοσηλευομένων κλπ. κλπ., καταλήγει με το πρόγραμμα της κινητοποιήσεως και με τα αιτήματα των εργαζομένων!...
Εγώ, επειδή είμαι χρόνια στο χώρο αυτό, το χώρο της Υγείας θέλω να πω, είτε ως εργαζόμενος, είτε ως Διοίκηση νοσοκομείου, μπορώ να επιβεβαιώσω (μπορώ να ορκισθώ) ότι οι περισσότεροι (το σύνολο σχεδόν) των εργαζομένων δίνουν την ψυχή τους, δουλεύουν μέχρι εξουθενώσεως εκτελώντας το καθήκον τους, με όχι καλές αμοιβές. Ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ κ. Μιχάλης Γιαννακός υπήρξε εργαζόμενος στο «Δρομοκαΐτειο», ευσυνείδητος και με όχι καλή αμοιβή. Επειδή λοιπόν δεν ανήκω σε κανένα κόμμα (δεν είμαι δηλ. φανατικός), μου ανοίγει την καρδιά του περιμένοντας κάποια βοήθεια!!! Όμως ποιος είμαι εγώ για να τον βοηθήσω; («Εαυτόν έσωσας; Άλλον ου δύνασαι σώσαι!...» είπαν σε κάποιον ή κάποιος είπε!...).
Αγαπητοί Αναγνώστες και Αναγνώστριές μου, δυστυχώς ΔΕΝ πάμε καλά. Κάποιοι μας βάζουν και τρωγόμαστε, είτε με τους γείτονες για να πουλάνε Κορβέτες και Ραφάλ ενώ τα νοσοκομεία μας στην κυριολεξία καταρρέουν, είτε μεταξύ μας για να μη βλέπομε τα λάθη που κάνουν αυτοί! Και το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών διευρύνεται καθημερινώς. Συνηθίζω να λέω και να γράφω ότι οι μισοί Έλληνες πεινάνε και οι άλλοι μισοί πετάνε (τελευταία η αναλογία έγινε 3 προς 1).
Κατά τα άλλα προσπαθούμε (αρκετοί από εμάς) να ξεχάσομε τα προβλήματά μας, ασχολούμενοι (παρακολουθούντες) άσχετα πράγματα: ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϋ κλπ. κλπ. Όμως, Καλή Φώτιση κι εκεί. Δεν χρειάζεται να χύνεται αίμα για… σαχλαμάρες!...
Αδέλφια, Καλή Φώτιση (και… καλή αντάμωση)!
[1] Τουλάχιστον αυτούς είδα. Μάλλον κάποιοι καλεσμένοι ΔΕΝ ήλθαν!...