Η 8η Απριλίου ήταν για τους Χιώτες της Αττικοβοιωτίας και όχι μόνο, μια ξεχωριστή ημέρα. Όχι γιατί γιόρταζαν οι Άγιοι Άγαβος, Ρούφος και ο Ιωάννης ο εν Κω, αλλά διότι με την ευκαιρία του Ακαθίστου Ύμνου ο Ποιμενάρχης μας κ. Μάρκος μας επεσκέφθη ακόμα μια φορά (είχε λείψει τα 2 τελευταία χρόνια λόγω κορωνοϊού) και ακούσαμε όλοι μαζί τον Ακάθιστο Ύμνο, από το επιτελείο Του και από Εκείνον προσωπικώς!...
Ενημερωμένος κι εγώ εγκαίρως, βρέθηκα στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Φαλήρου και αφού ζήτησα την άδεια από τους διοικούντες την εκκλησία, βρέθηκα κοντά στον αριστερό Ιεροψάλτη για να τον… βοηθήσω (ο καθένας μας έχει και τις… αδυναμίες του). Συν τω χρόνω γέμιζε και η εκκλησία από εντοπίους αλλά και από πολλούς Χίωτες.
Μεταξύ των Χίων που προσήλθαν, ήλθαν και αρκετοί που δεν ήσαν μεν γηγενείς Χιώτες αλλά «πέρασαν» από τη Χίο, και ήλθαν στην Ακολουθία των Χαιρετισμών, είτε επειδή είχαν κάποια (συγγενική) σχέση με τη Χίο, είτε διότι είχαν κάποιες καλές αναμνήσεις (ίσως και κάποιοι να ήλθαν… υποχρεωτικά)! Δεν αναφέρω ονόματα των επισήμων που παραβρέθηκαν, διότι όλο και κάποιον θα λησμονήσω και ίσως παρεξηγηθώ!...
Ένας από τους πολλούς επισήμους, ο Κεντρικός Λιμενάρχης Πειραιώς κ. Σκανδάλης, ήλθε και με χαιρέτησε διότι – μάλλον – κατά τη διάρκεια που εθήτευσε ως Λιμενάρχης Χίου είχαμε γνωριστεί, διότι είμαι ιδιοκτήτης… πλεουμένου, και πρώην… ψαράς!...
Τέλος πάντων, μετά την εκφώνηση των Χαιρετισμών, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ανέλυσε και τους Χαιρετισμούς και κάποιους θεολογικούς όρους. Πράγματι μορφώθηκα με αυτά που άκουσα και τον παρεκάλεσα να επανέλθει σε αυτά που είπε γράφοντάς τα (τα γραπτά μένουν) στο καλαίσθητο μικρό περιοδικό που εκδίδει η Ιερά Μητρόπολη Χίου, Ψαρών και Οινουσών, με την επωνυμία «Κατάρτιση»! Πιστεύω ότι θα γράψει αυτά που είπε σε κάποιο κείμενο, διότι έχομε και… κάποια ηλικία, και ο… εγκέφαλος δεν προλαβαίνει να καταγράψει ότι ακούν τα αυτιά (όσο βέβαια ακούν)!...
Και του χρόνου Σεβασμιώτατε και Καλή Ανάσταση!