Σε ανύποπτο χρόνο, πριν από καιρό, είχα διαβάσει ένα βιβλίο με στοιχεία αυτοβιογραφικά, σκέψεις, αποφθέγματα, του Άλμπερτ Αϊνστάιν. Δεν ξέρω γιατί, εκτός από το δυσθεώρητο ύψος της επιστημονικής του γνώσης, την ταύτισή του με το νόμο της σχετικότητας αλλά και της ανακάλυψης της πυρηνικής ενέργειας που εκλύεται όταν διαιρεθεί το άτομο, είχε μια βαθιά σοφία και σαφώς πολιτική άποψη κόντρα στην επικρατούσα στην εποχή του, τον ναζισμό. Παίρνοντας από την αρχή το νήμα της ζωής του έφτασα στην εποχή που η μητέρα του εγκυμονούσε το αδελφάκι του. Οι γονείς του, προφανώς για να κάνουν πιο εύκολα αποδεκτή την παρουσία του αναμενόμενου μωρού από τον ίδιο, του έλεγαν ότι θα έλθει κάτι σαν παιχνιδάκι που μπορεί να παίζει. Οπότε με τον αυθορμητισμό και την πρώιμη ευφυία του, ρωτά "Ρόδες θα έχει;"!
Πώς αλήθεια μπορεί να δένει τούτη η παιδική ερώτηση του Άλμπερτ Αϊνστάιν, με την παρατεταμένη προεκλογική εποχή μας; Άμα το καλοσκεφτούμε έχει! Χρειάζεται απλά να κάνει κανείς το συνειρμό. Τώρα που οι "μονομάχοι" των επικείμενων αυτοδιοικητικών, ακόμη και βουλευτικών εκλογών, θα σπεύσουν να πάρουν την ψήφο μας με το επιχείρημα ότι η άνοδός τους στην εξουσία, σε αυτοδιοικητικό ή εθνικό επίπεδο, θα μας εξασφαλίσει ένα μέλλον πιο ευχάριστο, ευοίωνο, αισιόδοξο, χαρούμενο, όπως παρομοίαζαν το "κυοφορούμενο αδελφάκι" του, οι γονείς του Αϊνστάιν, σαν... παιχνιδάκι, προκειμένου να του "χρυσώσουν το χάπι" του ερχομού ενός μωρού που θα απαιτούσε τη φροντίδα τους και θα "έκλεβε" από εκείνον την προσοχή, ας τους ρωτήσουμε, ας αναρωτηθούμε κι εμείς! ΡΟΔΕΣ ΘΑ ΕΧΕΙ;