Ευγενίας Καλαγκιά-Μουρατίδου: ΤΑΠΕΙΝΩΝ ΕΔΕΣΜΑΤΑ
Γλυκόπικρες γεύσεις ζωής από τη Λαγκάδα της κατοχικής Χίου
150 συνταγές της Κατοχής
Αθήνα 2015
Όπως και στο προηγούμενό της βιβλίο με τον τίτλο «Γλωσσάριον Λαγκαδούσικης Ντοπιολαλιάς», έτσι και στο νέο της πόνημα το «Ταπεινών Εδέσματα», η Ευγενία μας –η οποία δίκαια μπορεί πια να λέγεται λαογράφος- αποδεικνύει πως, εκτός από το να γράφει και να καταθέτει λογοτεχνικά του μυαλού της τα γεννήματα, μπορεί και να μας μεταδίδει ανοιχτόχερα της καρδιάς της τα σκιρτήματα και όλα τα συναισθήματα, όσα έχει θησαυρίσει για τον τόπο που είναι της ζωής της η αρχή, αλλά και των ανθρώπων τα καμώματα και τις συνήθειες-συγγενών, φίλων και συμπατριωτών- όσων αποτελούσαν το πρώτο και καθοριστικό κοινωνικό της περιβάλλον.
Αποδεικνύει, επίσης, πως είναι μια ακούραστη ερευνήτρια της παράδοσης και μια πρακτικά άριστη και τακτική «νοικοκυροδούλα» της ταξινόμησης, αφού μπορεί να βάζει στη σειρά και όμορφα ταχτοποιημένα τα όσα ήξερε από δικά της βιώματα κι ακούσματα αλλά και τα όσα έψαξε να βρει σε συρτάρια, βιβλιοθήκες, αλληλογραφίες και αφηγήσεις, για να μας τα δώσει σε ένα τέλειο αποτέλεσμα.
Εντυπωσιάζει στο κείμενό της, η απόλυτη πιστότητα των λέξεων, των εκφράσεων και των διαλόγων, αλλά κι ο μεγάλος αριθμός των φωτογραφιών που αποδεικνύουν του λόγου της το ασφαλές.
Οι χαρακτήρες των συγγενών και των συγχωριανών που πρωταγωνιστούν σε τούτο το βιβλίο είναι ατόφιοι κι ολοζώντανοι κι έτσι μας παρασύρουν να συμμετέχουμε στην αφήγηση.
Η γλώσσα τρυφερή και λαγαρή, καθαρή και σωστή, διαβάζεται ευχάριστα.
Όσο για τις συνταγές των «ταπεινών εδεσμάτων», ομολογουμένως λέω πως αποτελούν μια πανδαισία γεύσεων, χρωμάτων, ευωδιών και νόστιμων αναμνήσεων που για μας τους Χιώτες είναι κοινές.
Το έργο, λοιπόν, τούτο το αυτοβιογραφικό, το λυρικό αλλά και λαογραφικό, είναι πηγή γνώσεων για τον αναγνώστη ο οποίος γίνεται, σελίδα στη σελίδα, κοινωνός ιδεών, παραδόσεων, ιδιωματισμών σε λέξεις και φράσεις, αλλά και στην πρόσφατη ιστορία του νησιού μας, ιστορημένη μέσα από των απλών ανθρώπων του τη ζήση, για την οποία αξίζει κανείς να μάθει περισσότερα.
Ευχαριστούμε Ευγενία για την προσφορά σου που, σίγουρα ήταν και για σένα και για όσο την έγραφες, διασκέδαση, ανακούφιση και μνημόσυνο, στα αξέχαστα όμορφα-αν και δύσκολα και σκληρά- χρόνια της παιδικής και εφηβικής ζωής σου στο χωριό.