Κάθε απόγευμα θα καθίσω κανένα μισάωρο στην αυλή μου, στο λιμανάκι της Αγίας Ερμιόνης, να ρίξω μια ματιά ή δυο, αν έχω όρεξη, στην εφημερίδα μου. Μπροστά μας είναι ο δρόμος της προκυμαίας και, όπως είναι λογικό, έχουμε μια παρέλαση μικρών και μεγάλων, άλλοτε πιο συχνή κι άλλοτε πιο αραιή. Και, όπως είναι λογικό, οι γνωστοί θα πλησιάσουν, θα σταθούν και θα ανταλλάξουμε έναν χαιρετισμό, άλλοτε πιο εγκάρδιο κι άλλοτε πιο απλό.
Έτσι και τις προάλλες πέρασε μια καλή φίλη και μετά τα καθιερωμένα τι κάνετε, πώς είστε, τι γίνεται μου πέταξε και ένα «πώς βλέπεις τα πράγματα;». Και βέβαια τη ρώτησα ποια απ' όλα. Μα ποια άλλα από τα δημοτικά, μου απάντησε, και ειδικότερα τις εκλογές.
Ε, πώς να τα δω, της είπα, θα φανεί το βράδυ της 8ης Οκτωβρίου όταν θα έχει ολοκληρωθεί η εκλογική διαδικασία. Οι προβλέψεις αφ' ενός δεν είναι εύκολες και αφ' ετέρου δεν παίζουν κανένα ρόλο, αφού δεν μπορείς εκ των προτέρων να μπεις στο μυαλό των ψηφοφόρων.
«Άσε καημένε», επέμεινε, «βρίσκομαι σε ένα πολύ μεγάλο δίλημμα. Δυο πολύ στενοί συγγενείς μου είναι υποψήφιοι σε διαφορετικούς συνδυασμούς και έχω πελαγώσει και δεν ξέρω ποιον από τους δυο να ψηφίσω. Έχω χάσει τον ύπνο μου αφού το θέμα με απασχολεί συνέχεια». Ε, να επιλέξεις και να ψηφίσεις τον πιο ικανό κατά τη γνώμη σου, η απάντησή μου. «Μα έλα που ναι μεν ξέρω ποιος είναι ο πιο ικανός, αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω και τον άλλο που με έχει εξυπηρετήσει…».
Τι να σου πω, της απάντησα… Μην… κοιμηθείς μέχρι το πρωί της Κυριακής του Οκτώβρη να το παιδέψεις πιο πολύ στο μυαλό σου.
Και βέβαια δεν είναι η μοναδική ή ο μοναδικός που τους ταλαιπωρούν παρόμοια διλήμματα. Όπως έχουν διαμορφωθεί τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών πολλοί έχουν βρεθεί σε δύσκολη θέση και δεν ξέρουν ποιον υποψήφιο να επιλέξουν να ψηφίσουν. Και δεν έφταναν όλοι οι υπόλοιποι πονοκέφαλοι που έχουν προστέθηκε ακόμα ένας. Με ποιον υποψήφιο να πάνε και ποιον να αγνοήσουν.
Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να ψηφίσουν τον πιο ικανό και άξιο και να μην σκοτίζονται από τώρα ποιον από τους δυο και σε κάποιες περιπτώσεις και ποιον από τους τρεις…
Του Δημήτρη Φρεζούλη
