Να το πάλι το αντιμόνιο… Λίγο καιρό ξαποσταίνουν οι κυβερνητικοί και οι επενδυτές που καιροφυλακτούν και επανέρχονται πάλι. Έτσι πρόσφατα η υφυπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος, Αλεξάνδρα Σδούκου, υπέγραψε τη διενέργεια του διεθνή διαγωνισμού. Με λίγα λόγια τα σχέδιά τους δεν υποχωρούν, παρά τις αντιδράσεις. Και τώρα και στο χέρι του δημοτικού συμβουλίου είναι να βάλει φρένο και να πει στοπ. Μάλιστα σήμερα στη συνεδρίαση αναμένεται να συζητηθεί το θέμα έστω και εκτός ημερήσιας διάταξης μετά από πιέσεις των συνδυασμών της αντιπολίτευσης. Και αναμένονται και πολλές αντιδράσεις.
Και ένα ερώτημα είναι τι συζήτηση χρειάζεται να γίνει αφού κάποια πράγματα και οι συνέπειες είναι δεδομένες. Και δεν καταλαβαίνω και τον δήμαρχο που δεν τον βλέπουμε να παίρνει ξεκάθαρη στάση με ναι μεν, αλλά. Μάλιστα σημείωσε ότι ο Δήμος θεσμικά μπορεί να τοποθετηθεί για το ζήτημα της εξόρυξης –αν προκύψει από την έρευνα ότι υπάρχει ενδιαφέρον- στο στάδιο της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Υπεραμύνθηκε μάλιστα της μέχρι τώρα στάσης της δημοτικής αρχής, λέγοντας ότι με τις παρατηρήσεις της προσπαθεί να τροποποιηθεί το σχέδιο της αρχικής προκήρυξης του διαγωνισμού προς όφελος της Χίου, επισημαίνοντας ότι δεν έχει ο Δήμος την ευθύνη για το «εθνικό σχέδιο εξορύξεων». Όμως αυτά μου φαίνεται ότι είναι προσχηματικά.
Κάποιες πτυχές της «επένδυσης» είναι γνωστές. Πριν λίγο καιρό ο πανεπιστημιακός καθηγητής, εξειδικευμένος σε θέματα υγείας (υγιεινής και κοινωνικής ιατρικής), ο κ. Αλέξης Μπένος, μας τα εξήγησε χαρτί και καλαμάρι. Όπως έγραψα και πιο παλιά ήταν του πού σε πονά και πού σε σφάζει. Τον ακούγαμε με ανοικτό στόμα να παραθέτει τις βλαβερές συνέπειες της εξόρυξης αντιμονίου. Μία από τις παρατηρήσεις του ήταν ότι η σκόνη που παράγεται κατά τη διαδικασία της εξόρυξης, η οποία περιέχει βαρέα μέταλλα όπως το αρσενικό, μπορεί να διασκορπιστεί ανεξέλεγκτα. Και πού θα καταλήξει; Βουλωμένο γράμμα διαβάζετε… Πού αλλού παρά στα πνευμόνια μας, εκτός και αν κυκλοφορούμε με… αντιασφυξιογόνες μάσκες. Οι τοξικές ουσίες που περιέχει η σκόνη συνδέονται με πνευμονοπάθειες, καρκινογενέσεις και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Και ότι η εξόρυξη αντιμονίου μπορεί να προκαλέσει σοβαρές περιβαλλοντικές καταστροφές, με κυριότερη την όξινη απορροή, η οποία μολύνει ανεπανόρθωτα το έδαφος και τα υπόγεια ύδατα.
Του Δημήτρη Φρεζούλη
