Από καταβολής κόσμου κρατάει αυτό το γαϊτανάκι του εθνικού ναρκισσισμού που γεμίζει την ιστορία της χώρας μας με πληγές. Εμείς οι Έλληνες που δώσαμε στην οικουμένη τα φώτα του πολιτισμού και μείναμε στο σκοτάδι, εμείς που έχουμε τα αρχαία μνημεία, εμείς που αριστεύουμε και επιχειρούμε επιτυχώς στο εξωτερικό. Εμείς που πολεμήσαμε τον Γερμανικό φασισμό. Εμείς που έχουμε ωραίο κλίμα, ωραίο ουρανό γαλανό και ωραίο θάλασσα γαλανή, ωραία πηγάδια, ωραίες τρύπες στο νερό, Εμείς που έχουμε την μεγαλύτερη στον κόσμο υπό σημαία Τσαλακουνίας ελληνική ναυτιλία με Τσαλακούνιους ναυτικούς. Εμείς που έχουμε και εκκλησάκια γαλανόλευκα και καταγάλανο ουρανό, εμείς που κρατούμε τον Πάππα από τα… γένια…. και τα λοιπά, και τα λοιπά. Εμείς οι Έλληνες που θα κάνουμε με την διχόνοια την Χίο αποθήκη ψυχών με ότι αυτό συνεπάγεται. Εμείς οι Έλληνες που γνωρίζουμε να διασκεδάζουμε στην ζωή μας, εμείς που κάνουμε στο νοσοκομείο 6μηνα ραντεβού για να δώσει στους συγγενείς μας το… πιστοποιητικό αποδημίας εις Κύριον.
Να συμπληρώσει και ο υποφαινόμενος που δεν ζητά τίποτα και από κανέναν, εκτός από την ευκαιρία να καταθέτει την γνώμη του χωρίς να υβρίζει, ότι δεν πρέπει να χαϊδεύουμε τα αυτάκια. ‘’Τα υστερινά τιμούν τα πρώτα’’ λέει ο λαός και στην περίπτωσή μας τα υστερινά δεν τιμούν καθόλου τα πρώτα λέμε και εμείς.
Πρώτο κουσούρι η διχόνοια που μετά τα επιτεύγματα της κλασσικής αρχαιότητας παράλυσε οικονομικά τα Ελληνικά βασίλεια και οι Πέρσες τα υπόταξαν με το νόμισμά τους και τις διαβολές που φούντωναν την διχόνοια. Τότε αναγκάστηκε ο Αλέξανδρος να απειλήσει με κάψιμο των εμπλεκομένων σε πόλεμο βασιλείων για να σταματήσει το αδελφοκτόνο μίσος των Ελλήνων. Ακολούθησε ο πόλεμος Αθηναίων και Θηβαίων και οι Θηβαίοι κάλεσαν σε βοήθεια τους Ρωμαίους με αποτέλεσμα την Ρωμαϊκή κατοχή. (των Θηβαίων συμπεριλαμβανομένων). Μετά ήρθε το 1821 που έτρωγαν οι πολιορκημένοι Μεσολογγίτες ποντίκια και πίσω από τον Τουρκικό κλοιό οι οπλαρχηγοί αντί να σπάσουν την πολιορκία έτρωγαν τα συκώτια τους. Μετά, κατά τον εμφύλιο, έτρωγε ο αδελφός τον αδελφό και ο φίλος τον φίλο. Η ιστορία μας γράφει ότι το μεγαλύτερο μέρος της είναι αιώνες κατοχής από τους Ρωμαίους και τους Τούρκους, τους Ενετούς και παρασκηνιακά από τους Άγγλους, τους Αμερικανούς και τώρα από τους Ευρωπαίους εταίρους.
Είναι μια ιστορία υποτελών πολιτών που κάποιοι διαχρονικά τα κάνουν και μετά τα κουκουλώνουν σαν τις γάτες και τους χαϊδεύουν τα αυτάκια τους για να είναι μια αδύνατη κοινωνία να μπορούν μόνοι ή με τους ξένους να την καταδυναστεύουν. Η κρίση αξιών από την οποία πάσχει η κοινωνία αυτή και την οποία αρκετοί άρχισαν να επισημαίνουν ανεπιφύλακτα και απροκάλυπτα, εκδηλώνεται με την ιδιοτέλεια, την έλλειψη αλληλεγγύης, το ψέμα, την υποκρισία, την κομπίνα και την έλλειψη αγάπης γενικότερα η οποία εκδηλώνεται μόνο με την ξενομανία. Με αυτά τα μειονεκτήματα γεμίσαμε την βουλή με πολιτική ανεπάρκεια ( ολίγων εξαιρουμένων) που ‘’κατ’ εικόνα και ομοίωση του λαού συμπεριφερόταν και συμπεριφέρεται αναλόγως. ‘’Η δημοκρατία μας αυτοκαταστράφηκε διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητος, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν:
1. Την αυθάδεια ως δικαίωμα,
2. Την παρανομία ως ελευθερία,
3. Την αναίδεια του λόγου ως ισότητα,
4. Και την αναρχία ως ευδαιμονία (Ισοκράτης 436-338 π.χ.).
‘’Ταύτα έφη’’ Ισοκράτης ταύτα δίδαξε και σ’ εμάς που δεν θέλουμε να τα κάνουμε και να τα σκεπάζουμε σαν τις γάτες γιατί αυτό μας κάνει μεγάλη ζημιά. Έτσι δεν τα μυριζόμαστε, δεν τα γνωρίζουμε και άρα δεν συνειδητοποιούμε τα κουσούρια μας και την κατάντια στην οποία μας οδηγούν, για να βελτιωθούμε. Οργιάζει ο εγωκεντρισμός και η ατομική προσπάθεια εκεί που μόνο η συλλογική προσπάθεια μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Κατακερματίστηκε ο πολιτικός κόσμος σε πλήθος κομμάτων, μας ψιλογαζώνουν οι ξένοι λέγοντας ότι ο κάθε Έλληνας είναι και ένας υποψήφιος πρωθυπουργός. Οι μικροί και οι μεσαίοι που οργίαζαν προσπαθούντες μονήρεις και φοροδιαφεύγοντες, τώρα κλαίνε για τον ‘’θάνατο του φοροφυγάδα εμποράκου’’ που νόμισε ότι θα τα καταφέρει μοναχός.
Μοναχοί νομίσαμε ότι θα τα καταφέρουμε και οι πολίτες που συνωστιζόμαστε μέσα στα πολιτικά γραφεία προεκλογικά και παζαρεύαμε και πουλούσαμε την ψήφο μας για μια θέση στο δημόσιο, αδιαφορώντας για το ήθος του πολιτικού. Έτσι γεμίσαμε με πολιτική ανεπάρκεια (ελαχίστων εξαιρουμένων) την βουλή των Ελλήνων.
Θα μεγαλουργήσουμε στο μέλλον αισιοδοξούν μερικοί και εμείς απαισιοδοξούμε γιατί για να μεγαλουργήσουν οι Έλληνες ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ και δυστυχώς εξαφανίζεται ο Ελληνισμός. Ο Ελληνισμός θα εξοντωθεί μόνον όταν κοπούν οι ρίζες του δένδρου είπεν ο Κίσσιγκερ, αυτές ήδη τις έκοψαν και το δένδρο μαραίνεται. Οι αυτόχθονες δεν αναπαράγονται και μόνο οι εξωχώριοι αναπαράγονται σαν λαγοί. Μόνο με 1200 λέξεις Ελληνικές και με τις υπόλοιπες ξένες επικοινωνεί η πλειοψηφία της νεολαίας και η προκυμαία σείεται από τα τύμπανα της ζούγκλας που τα ονομάζουν μουσική, ακόμη και δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν πολλές λέξεις από την Αγγλική γλώσσα. Οι πινακίδες των καταστημάτων είναι γραμμένες στα Αγγλικά. Μια ομάδα από νεαρούς μπήκε στο λεωφορείο, εμπρός να τραγουδήσουμε ένα κλασσικό τραγούδι είπε ένας και άρχισαν να ‘’τραγουδούν’’ τον εθνικό ύμνο γελώντας, μπήκε στο λεωφορείο η νεολέρα, φώναξαν οι πρεσβύτεροι. Ο σφαγέας ο Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής μπήκε σε κάθε Ελληνικό σπίτι και θαυμάστηκε, και η σειρά ‘’Καρά Σεβντά’’ γνωρίζει μεγάλη ακροαματικότητα. Η ‘’ομάδα’’ ονομάζεται grοup και η ‘’σύναξη’’ meeting και άλλες λέξεις ‘’ων ουκ έστι αριθμός’’. Οι γείτονες επιδιώκουν την φιλία μας χωρίς πρώτα να ζητήσουν συγγνώμη για την σφαγή. Όταν όμως εναγκαλίζεται ένας μέγας πληθυσμός με δυνατά πιστεύω, με μιαν μικρή και με αδύνατα ή ανύπαρκτα πιστεύω κοινωνία τότε γίνεται όσμωση, η μικρή κοινωνία αφομοιώνεται και γι’ αυτό Τουρκοφέρνουμε περιστασιακά υποθάλπουμε και δικαιώνουμε τον φασισμό.
Αν πάμε έτσι με μεγαλοστομίες και ανεδαφικά οράματα και νοσηρές ναρκισσιστικές νοοτροπίες όπως γινόταν ανέκαθεν, χωρίς να συνειδητοποιούμε τα ελαττώματα που αποκτήσαμε μέσα σε αιωνόβιες κατοχές για να τα διορθώσουμε, η παγκόσμια ιστορία θα γράψει: ‘’Σε τούτη την γεωγραφική περιοχή που λέγεται Ελλάδα κάποτε ζούσε ένας πολύ χρήσιμος στην ανθρωπότητα λαός’’.
Να σταματήσουμε λοιπόν τις μεγαλοστομίες και τον νοσηρό εθνικισμό. Να σταματήσουμε να χαϊδεύουμε τα αυτιά της αγελάδας ‘’για να μας κάτσει’’ προκειμένου να την….. αρμέξουμε. Να σταματήσουμε να αεροβατούμε, να αερολογούμε, να κολακεύουμε ή να μοιρολογούμε και με ειλικρίνεια και πιθανόν προσωπική ζημία και εν γνώσει των συνεπειών να λέμε στον κόσμο την αλήθεια. Γιατί καλή είναι η κριτική στους παράγοντες για τα κακώς κείμενα αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε πριν να ελέγξουμε τα πρόσωπά μας στον καθρέπτη. Γιατί αν δεν συνειδητοποιήσουμε τα λάθη δεν μπορούμε να τα διορθώσουμε και αν δεν τα διορθώσουμε το τέλος του Ελληνισμού δεν θα είναι μακριά. Ήδη τα πρώτα επώδυνα σημάδια της ξένης κατοχής και της εξαθλίωσης είναι αισθητά. Γρηγορείτε πριν να είναι αργά γιατί τότε απονευρωμένοι θα έχουμε συνηθίσει όπως οι Τσαλακούνιοι στην κατάντια μας. Τότε ‘’μια δουλειά ότι νάνε, όσο νάνε και όπου νάνε θα λέμε’’, θα τρώμε το ξεροκόμματο και θα γλύφουμε με ικανοποίηση τα χείλη μας.