‘’Ενός κακού μύρια έπονται’’ και το ένα κακό είναι το καινούργιο πολιτικοοικονομικό φρούτο της Παγκοσμιοποίησης που η κοινωνική εξέλιξη έφερε στον πλανήτη μας. Ανταγωνίζονται οι επιχειρήσεις υγιώς υποστηρίζουν οι φωστήρες και έτσι παράγουν πλούτο καλό και πολύ, τόσο πολύ που να τρέχει και από τα μπατζάκια μας. Άλλα όμως διαπιστώνουμε εμείς που λέμε ότι πάνω στον ανταγωνισμό το ‘’μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό’’ και λιγοστεύουν τα πολλά και θεριεύουν τα λίγα. Είναι τότε που η δύναμή τους γίνεται υπερκυβερνητική και άλλα ψηφίζουμε εμείς και άλλα κάνουν οι κυβερνήσεις. Είναι τότε που όταν ο ανταγωνισμός και η κερδοβόρα διάθεση των οικονομικών κολοσσών κορυφωθεί, τότε εμπλέκουν τις κυβερνήσεις και τους λαούς σε πολέμους φονικούς.
Αυτό κατάφεραν για μια ακόμη φορά οι πολυεθνικές που διψούν για υδρογονάνθρακες και υποθάλποντας τους θρησκευτικού φανατισμούς αιματοκυλίζουν κάποιες περιοχές του πλανήτη για ακόμη μια φορά. Έτσι αιματοκυλίστηκε το Πακιστάν, το Αφχανιστάν, Λιβύη, το Ιράκ η Συρία και η Ουκρανία και ξεκίνησαν οι κολασμένοι της γης να έρθουν στον ‘’Παράδεισο τον Ευρωπαϊκό’’ φάνηκε όμως ότι αυτό δεν είναι εύκολη δουλειά. Η ψυχοβόρα θάλασσα και οι κερδοβόροι δουλέμποροι των ανθρώπινων ονείρων για ασφάλεια κοινωνική και για ένα ικανό κομμάτι ψωμί, οδηγούν στον υγρό τάφο της Μεσογείου αθώους και αμαυρώνουν τον ανθρώπινο πολιτισμό. Έτσι προχθές χάθηκαν οι 700 ψυχές και οι άλλες ψυχές πριν από αυτές. Έτσι θα εξακολουθήσουν να χάνονται και στο μέλλον προκαλώντας αφόρητο πόνο και ντροπιάζοντας την ανθρώπινη υπόσταση.
"Παρηγοριά στον άρρωστο" είναι η βοήθεια που δίνεται στους πρόσφυγες πολέμου από τους Ευρωπαίους και ταυτόχρονα υποκριτική. Αν αντί για όπλα που σκοτώνουν και εξαθλιώνουν τους έδιναν τα μέσα για να παράγουν τότε θα απόφευγαν τον χαρακτηρισμό των αγρίων που έχασαν το τρίχωμα και φόρεσαν κουστούμια αλλά η ψυχή τους εξακολουθεί να είναι μαλλιαρή. Όμως ότι δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς θα το κάνει η απαράγραπτη και ισοδύναμη με τους φυσικούς νόμους κοινωνική νομοτέλεια. Ότι δεν μπόρεσε να κάνει ο Σπάρτακος για το δουλοκτητικό και ο Μ. Ναπολέων για το φεουδαρχικό θα το κάνει η Ιστορική εξέλιξη με την συμμετοχή των κολασμένων της παγκοσμιοποίησης. Θα είναι τότε που την Μεσόγειο θα την αρμενίζουν γοργόνες και νύμφες Νηρηίδες θα χορεύουν στα σύνορα των λαών.