Το θυμόμαστε το δημοψήφισμα γιατί με την αδύνατη φωνή μας το ζητήσαμε από την 16 Δεκ 2014 αλλά και το 2011 που άρχισαν να μας βρωμάνε τα μνημόνια. Χαρήκαμε όταν αποφασίστηκε να γίνει και ενθουσιαστήκαμε όταν είδαμε τα αποτελέσματα. Σήκωσε πάλι το ανάστημά του αυτός ο περήφανος λαός! Συμπεράναμε ότι για πολλοστή φορά θα φέξει με την δάδα να βρουν την πορεία τους τα μικρά ψαράκια γιατί στον υγιή ανταγωνισμό το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρότερο και μετά μένουν δύο-τρεία κήτη που τρώνε όλα τα μικρότερα. Ελπίσαμε λοιπόν ότι θα ζήσουν και τα μεγάλα και τα μικρά ψαράκια αλλά ‘’τύχη σκληρά’’ ‘’άλλαι αι βουλαί ανθρώπων, άλλα ο Θεός κελεύει’’. Κοινώς ‘’άλλα μελετούν τα βούδια και άλλα μελετά ο ζευγάς’’ o Σόϊμπλε, ο υπάλληλος των μεγαθηρίων υπερκυβερνητικών επιχειρηματικών Αριανών ομίλων, όπως αυτό που λάδωνε τους πολιτικούς στη χώρα μας.
Υποψιασμένοι ξεπροβοδίσαμε το ‘’βούδι μας’’ και του γράψαμε και άρθρο με τίτλο ‘’Να εφαρμόσεις το δημοψήφισμα’’ αλλά εκείνος ‘’ούτε λωλού το πεις’’ πήγε και αποδέχθηκε τα αντίθετα. Δεκαεπτά ώρες κοιλοπονούσε το βουνό και τελικά δεν γέννησε ούτε ένα ποντικάκι . Ένα έκτρωμα γέννησε το γνωστό 3ο μνημόνιο, και αύξηση στην τιμή των μακαρονιών για να μην μπορούν να φάνε οι έχοντες την….. αστακομακαρονάδα τους. Φορολογία για τους εσαεί φοροδιαφεύγοντες πλουσίους επέβαλαν που έχουν περιθώρια περικοπών, αλλά δεν ξέχασαν και τους φτωχούς που δεν έχουν περιθώρια. Ογδόντα δις θηλιά τους πέρασαν συν 320 την παλιά ίσον 400 να κάνουμε την ανάπτυξη για να εισπράττουν οι τοκογλύφοι στον αιώνα τον άπαντα από το δικό μας
υστέρημα γιατί το χρέος δεν είναι αποσβέσιμο. Έτσι, όταν μετά το δημοψήφισμα πήγε το ‘’βόδι’’ στην Ευρώπη και του έβαλαν τα δύσκολα, το ζόρισαν μέχρι απελπισίας και για να το παρηγορήσουν άρχισαν να μας τον χαϊδεύουν. Σιγά, τα βρωμόχερά σας, θα μας τον κατσιάσετε τον πρωθυπουργό μας, είπαμε, και εκείνος προσποιούταν και μειδιούσε σκεπτόμενο ότι ‘’οπίσω έχει η αχλάδα την ουρά’’.
Βέβαια, ‘’ανάγκα και Θεοί πείθονται’’. Τί να σου κάνει το παλικάρι αφού μας έσφιξαν τον οικονομικό βρόγχο των τραπεζών και έπιασε απόγνωση τον ευδαίμονα πολίτη των ετών 1970, 80 και 90: Πώς να αποδεχθεί ο μοσχαναθρεμμένος ότι στα δύσκολα τέσσερις κουταλιές λάδι, ένα ματσάκι χόρτα ή τέσσερις κουταλιές όσπριο και μια φέτα ψωμί μπορούν να τον κρατήσουν ζωντανό αλλά κυρίως με το κεφάλι ψηλά; Τι να έκανε η μανούλα τους που έφυγε ο πατέρας στην Αλβανία να πολεμήσει τον φασισμό και τις άφησε δύο μωρόπαιδα, με εισόδημα μηδενικό και τις τράπεζες κλειστές; Ένα αυγό έκοψε η θεία στα δύο και το μοίρασε στον γιό της και στον ανιψιό. Μετά έβαλε το δάχτυλο και ΄΄αυγολόγησε’’ την κότα για να δει αν θα της κάνει και την άλλη ημέρα αυγουλάκι. Αυτά έκαναν οι γονείς και παππούδες για να μπορούν να μας ‘’μπουκώνουν’’ τις επόμενες δεκαετίες. Γι’ αυτό το παλικάρι ανέχθηκε το μπαλαμούτι και ‘’επτίσθη, ερραπίσθη και εχλευάσθη’’ δημοσίως για να ανοίξουν οι τράπεζες, στην λαϊκή εντολή πειθόμενος, αν και γνωρίζει ότι ‘’θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία’’. Όμως Δελτίο τροφίμων δίδεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις είπαμε για να σώσουμε και αυτούς που τώρα αυτοκτονούν. Εκεί θα καταντήσουμε ρώτησε ένας Ευρωλιγούρης: έχει και χειρότερα απάντησα, γιατί όταν έχεις κατακτητή πεινάς αλλά δεν υπάρχει δελτίο.
Η συμφωνία της 12ης τους έφερε στο τελευταίο στάδιο του πειράματος. Την ανάπτυξη με τα 35 δις θα την κάνουν κυρίως για να μπορούμε να τους πληρώνουμε τους τόκους των 200 δις ευρώ. Η Βόρεια Ευρώπη κατακλύζεται από φθηνά Ασιατικά προϊόντα που ανταγωνίζονται τα Βορειοευρωπαϊκά. Η επιβίωση των Βορείων απαιτεί την Ασιατοποίηση του Νότου για να υπάρξει ανταγωνισμός. Να μην τα επαναλαμβάνουμε λεπτομερώς και γινόμαστε κουραστικοί. Η αύξηση του Φ.Π.Α στην εστίαση θα κλείσει τα μικρομεσαία και θα κάνει χώρο για τις πολυεθνικές ταχυφαγείων των Βορείων. Γενικά η μεσαία τάξη σταδιακά εξαφανίζεται. Υγεία, παιδεία, εμπόριο, βιομηχανία αναλαμβάνουν οι Βόρειες πολυεθνικές.. Ανάλογα μέτρα καταστολής λαμβάνονται στην γεωργία και η ‘’διατροφή’’ μας θα γίνεται με εισαγόμενα. Δεδομένης της απουσίας βιομηχανίας ελαχιστοποιείται η εθνική παραγωγή. Και απομένει ο
τουρισμός. Με την ανεργία και την διάλυση των εργασιακών σχέσεων όλοι οι Έλληνες θα γίνουν θεράποντες που οσφιοκάμπτοντες και ανεχόμενοι, με
βεντάλιες θα αερίζομε τα ….μάγουλα των Βορείων όπως κάνουν οι ιθαγενείς. Όμως ‘’ουδέν κακόν αμιγές καλού’’. Η συμφωνία για τους ‘’ευδαίμονες’’ με τις τράπεζες ανοιχτές ήταν ‘’αναπνοή ζωής’’. Ευτυχώς ‘’ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΖΩΝΤΑΝΟΙ’’. Λίγο καιρό θα ξαποστάσουμε και θα τραβήξουμε πάλι μπροστά γιατί μπορούμε να ζήσουμε και θα ζήσουμε μακριά από τα κήτη της Ο.Ν.Ε.