Γράφω ανορθόγραφα λόγω μιας μικρής, (ελπίζω), δυσλεξίας που με παιδεύει από παιδί και η οποία, απ’ ότι κατάλαβα αργότερα, με κάνει να βλέπω τα τέρατα και τα σημεία, που ξεπηδούν μέσα από τις λέξεις και τις περιγραφές.
Κάτι που οι συμμαθητές μου το μάθαιναν με την μια, εγώ το στριφογύριζα απ’ όλες τις πάντες. Ακόμα και σήμερα συνεχίζω να απολαμβάνω τέτοιου είδους μαθησιακά προβλήματα… Έτσι αναγκάστηκα να αναπτύξω τη συναισθηματική νοημοσύνη, (διαβάζω βιβλία γι’ αυτήν) και την Μαντική Τέχνη, γιατί παρ’ όλους τους ισχυρισμούς και τις προτροπές της αντικειμενικότητας και του ρασιοναλισμού, εγώ έβλεπα και βλέπω ότι κάτι δεν πάει καλά.
Θαύμαζα τον κ. Μπαμπινιώτη στην T.V., να μας εξηγεί το νόημα και την αρχαία καταγωγή των ελληνικών λέξεων. Ακόμα με γοητεύουν τα ετυμολογικά λεξικά. Τα διαβάζω και τα συμβουλεύομαι. Είναι καλό να γνωρίζεις τη σημασία των λέξεων που χρησιμοποιείς για να κτίσεις τις σκέψεις σου και για να επικοινωνήσεις με τους άλλους.
Γι’ αυτό, πάμε όλοι στο ίδιο «σχολείο» όπου η αυθεντία του δασκάλου και ειδικά η κρατική εξουσία που είναι «υπεύθυνη», μας τα μαθαίνει όλα με έναν ομοιόμορφο τρόπο για λόγους επικοινωνίας, αντικειμενικότητας και βέβαια εξουσίας. Και όμως κάτι δεν πάει καλά!
Η Υποκειμενικότητα της αντικειμενικότητας ξεπετάγεται με κάθε ευκαιρία σαν το αγρίμι που θέλει να ξεφύγει από την τυποποίηση του Ουσιαστικού Κόσμου. Τελειόφοιτοι πανεπιστημίου διαφωνούν, σκοτώνουν και σκοτώνονται το ίδιο συχνά με τους τελειόφοιτους του δημοτικού. Άνθρωποι αυτοκτονούν επειδή σκέπτονται ότι η ζωή δεν έχει νόημα, χρησιμοποιώντας τις πιο ακατάλληλες λέξεις, για να το σκεφτούν, αν και εδώ που τα λέμε, η ίδια η ζωή δεν έχει καν νόημα γιατί δεν το χρειάζεται! Η ζωή απλώς ΕΙΝΑΙ! Διαφωνούμε, κάνουμε πολέμους, τοπικούς και παγκόσμιους. Ο τρίτος έχει ήδη αρχίσει. Γιατί;
Στα δυο τελευταία κείμενα που δημοσίευσα, «Το Μακεδονικό ζήτημα» και «Ο Σουλτάνος» κάνω αναφορά στην Ουσιαστικοποίηση νομίζοντας ότι η διαφορά μεταξύ του Ρήματος και του Ουσιαστικού είναι προφανής. Έκανα λάθος. Μου ζητήθηκε λοιπόν από φίλους να τους το κάνω λιανά, να τους εξηγήσω δηλαδή τι είναι η Ουσιαστικοποίηση που, προκάλεσε π.χ. την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.
Θα προσπαθήσω να το κάνω, αν και γνωρίζω ότι η εφήμερη ύπαρξή μου δεν μπορεί να τα βάλει με ένα Τέρας χιλιάδων ετών που έχει κάνει την φωλιά του μέσα στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων.
Φαντασθείτε την φρίκη του δυσλεξικού που τελικά ανακαλύπτει ότι το ουσιαστικό της γραμματικής και του συντακτικού που πάνω του έχει κτισθεί ο ουσιαστικός κόσμος των άλλων, δεν είναι το ίδιο με το δικό του.
Αφού το Εδώ και το Τώρα είναι η μόνη πραγματικότητα που μπορούμε να την ακουμπήσουμε, να την μυρίσουμε, να την δούμε και γενικά να την νοιώσουμε με τις αισθήσεις μας, τότε αυτό μπορεί να εκφραστεί μόνο με την Οριστική του Ενεστώτος, δηλαδή με το Ρήμα, (το γεγονός εν τη γεννέση).
Η φιλοσοφία και η σημερινή επιστήμη δεν ξεχωρίζει τον παρατηρητή από το παρατηρούμενο. Ο Ηράκλειτος είπε ότι τα πάντα ρεί και γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές και μάλλον ήταν ένας … δυσλεξικός, ο δε Ζήνωνας με το βέλος του, ουσιαστικώς ειρωνεύεται την ακινησία και τα αδιέξοδα του ουσιαστικού,(κόσμου).
Το ουσιαστικό είναι ένα δολοφονημένο ρήμα! Ένα ακινητοποιημένο νεκρό αντικείμενο που δημιουργεί δίνες και δεινά μέσα στην ροή του κόσμου.
Όταν το ρήμα «αποφασίζω» Εδώ και Τώρα γίνεται «απόφαση», δηλαδή ουσιαστικό, εμφανίζεται εδώ και εκεί, άχρονο και αμετακίνητο, μέσα όμως σε μια ζωντανή πραγματικότητα που διαρκώς αλλάζει, ή μάλλον ρέει. Οι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι δεν πιστεύουν στα φαντάσματα. Ψέματα!
H Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του Κομουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης για το Επόμενο Πενταετές Πρόγραμμα είναι η ακόλουθη (…). Περνάει ο πρώτος χρόνος, περνάει ο δεύτερος, ο κόσμος αλλάζει, τα δεδομένα αλλάζουν, όλοι όμως σέβονται και εκτιμούν την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής και μπορεί να σκοτώσουν τον προδότη που θα την αμφισβητήσει. Και το έχουν κάνει χιλιάδες φορές, επειδή το ουσιαστικό απεχθάνεται τις αλλαγές όπως ο διάβολος το λιβάνι… Αυτή η διαδικασία είναι ο ορισμός της συντηρητικότητας και της παρακμής, διότι το άθροισμα των συγκρούσεων και των τριβών που προκαλεί το ουσιαστικό με το πέρασμα του χρόνου, γεννά την Νέμεση του.
Δηλαδή περιέχει μέσα του, χωρίς καν να το γνωρίζει, την κριτική ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό, επειδή αντιστέκεται στην Φύση. Οι επαναστάσεις συντηρητικοποιούνται και αποτυγχάνουν λόγω της ουσιαστικοποίησης η οποία θέτει την ελεύθερη βούληση, την ροή και το ρήμα εκτός νόμου.
Η ουσιαστικοποίηση είναι η διανοητική κονσερβοποιεία που επινόησε η Εξουσία, εδώ και μερικές χιλιάδες χρόνια για να κυβερνήσει τους ανθρώπους, οδηγώντας τους από το παρελθόν προς το μέλλον, καταβροχθίζοντας το παρόν τους και κυρίως την ελεύθερη βούληση τους.
Το Εδώ και το Τώρα είναι ο χωροχρόνος της Αμεσότητας και από κοινωνικο – πολιτική άποψη είναι ο χώρος της «Άμεσης Δημοκρατίας, η οποία απαιτεί την φυσική παρουσία της ανθρώπινης υποκειμενικότητας του κάθε ενός από εμάς. Εδώ κυριαρχεί η Οριστική του Ενεστώτος, δηλαδή Εγώ Επαναστατώ, Εγώ Αποφασίζω, Εγώ Πολεμώ, όλα Εδώ και Τώρα.
Θεωρώ ως αυτονόητο ότι το ουσιαστικό και ο ουσιαστικός κόσμος, απλά δεν υπήρχαν κατά την διάρκεια της προϊστορικής περιόδου, και ότι για εκατομμύρια χρόνια επικρατούσε το Ρήμα και η Άμεση Δημοκρατία. Οι άνθρωποι είχαν άλλα προβλήματα να λύσουν και όχι το πώς θα σκοτώνουν ο ένας τον άλλον για την δόξα του βασιλιά ή του Σουλτάνου… Αυτό είναι χαρακτηριστικό της Ιστορικής περιόδου όπως επίσης και η Αρχιγευομένη Αναρχία των Εξαρχείων.
Η ουσιαστικοποίηση έχει διαβρώσει σήμερα και τον ίδιο τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, του οποίου την διάλυση την έχω προβλέψει εδώ και καιρό.
Το ίδιο συνέβη και στην Κοινωνία των Εθνών, πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ίδιο συμβαίνει και στο ΝΑΤΟ. Συμβαίνει γιατί ο κόσμος αλλάζει και συγκρούεται π.χ. με τα παλαιά ψηφίσματα και τις αποφάσεις του ΟΗΕ που πια δεν εξυπηρετούν αυτούς που τα ψήφισαν τότε αλλά τους σημερινούς εχθρούς τους…
Οι μουσουλμανικές χώρες π.χ. είχαν ασήμαντη παρουσία τότε που κάποιοι δημιούργησαν τον ΟΗΕ, ενώ τώρα είναι καμιά ογδονταριά, νομίζω και εκτός απο μια δυο εξαιρέσεις, όλες αυτές οι χώρες κάνουν και ψηφίζουν ότι πει και ότι θέλει η Τουρκία ειδικά στην περίπτωση του Όπλου της Μαζικής Μετανάστευσης…Είναι δηλαδή Οργανισμός Ενωμένων Μουσουλμανικών Εθνών με αρχηγό τον Σουλτάνο Ερντογάν. Δηλαδή δεν υπάρχει πλέων Διεθνές Δίκαιο. Οθωμανικό, ίσως…
Τα υπόλοιπα κράτη είναι διαιρεμένα δηλαδή αδύναμα ή κάνουν ευκαιριακές συμμαχίες,(σφαίρες επιρροής).
Γιατί να μείνει λοιπόν η Κίνα, οι ΗΠΑ, ή η Ρωσία σε αυτόν τον οργανισμό και να μην κάνουν τις δικές τους «προσωπικές» συμμαχίες; Αυτό ήδη γίνεται και θα γίνεται. Ο ΟΗΕ πάντως διαλύετε.
Σε προηγούμενο κείμενο έγραψα ότι το εθνοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ και το ακόμα πιο αριστερό κόμμα του Μουσολίνι υπήρξαν κοιτίδα του Ναζισμού και του φασισμού.Αυτοί κύριξαν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο ενάντια στον ελεύθερο κόσμο και βέβαια ητήθηκαν από την Αγγλο-Αμερικνανική Δεξιά συμαχία, όσον αφορά τον Δυτικό κόσμο. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να αποσιωπηθεί μπορεί όμως να ανατραπεί με το πέρασμα του χρόνου και των αυθαιρεσιών που επιτρέπει η χρήση του Ουσιαστικού. Αν π.χ. ονομάσεις Φασίστα τον Δεξιό αντίπαλο σου, τότε τον φορτώνεις με τις μνήμες των εγκλημάτων που έχει κάνει η δική σου παράταξη και κυρίως του κλέβεις την δικαίωση της νίκης η οποία βέβαια δεν σου ανήκει. Επειδή λοιπόν το παρελθόν και το μέλλον δεν είναι αόρατα εδώ και τώρα, οι αριστεροί μου θυμώνουν, επειδή είναι φασίστες και οι Χρυσαυγίτες-εθνοσοσιαλιστές μου θυμώνουν επειδή είναι σοσιαλιστές … Εγώ βλέπω ότι ο Ισλαμικός Ιμπεριαλισμός σήμερα καλπάζει καβάλα στο άλογο της Ευρωπαϊκής και κυρίως της Ελληνικής μη-εθνικιστικής Αριστερας, και δημιουργεί το Γιουνανιστάν δηλαδή το νεότερο Ισλαμικό κράτος μέσα στη σφαίρα επιροής της Τουρκίας.Η βοήθεια βέβαια της συμμάχου Γερμανίας που έχει συμφέροντα στα Βαλκάνια είναι αυτονόητη. Το Γερμανικό οικονομικό Bulling είναι απόλυτα συντονισμένο με το στρατιωτικό Bulling της Τουρκίας για την εξαθλίωση και ηττα της Ελλάδας. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν αποφασίσει ότι η Τουρκία είναι μεγάλη για τα δόντια τους,όχι τόσο για τον μεγαλο στρατό που διαθέτει αλλά κυρίως για το πολιτικο μέγεθος του Μουσουλμανικού κόσμου που ακολουθεί πιστά τον Σουλτάνο Ερντογάν. Βλέπω δηλαδή άνοδο της Φεδουαρχίας και επιστροφή σε μεσαιωνικές καταστάσεις σε ολη την Ευρωπη.
Αναρωτιέμαι βέβαια και για την μεταιστορική περίοδο! Θα μοιάζει άραγε με την προϊστορική; Κάτι έχει πει ο Αϊνστάιν, αλλά το έχω ξεχάσει… Εν πάση περιπτώσει, τρώτε καμιά κονσέρβα πότε – πότε αλλά μην το παρακάνετε και πάνω απ’ όλα μη παίρνεται στα σοβαρά τον πολυδιαφημισμένο ουσιαστικό κόσμο. Σκεφτείτε οργανικά χρησιμοποιώντας δηλαδή όσο πιο πολλά ρήματα μπορείτε και ίσως κάποτε τα καταφέρουμε να ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο για πολλά-πολλά εκατομμύρια χρόνια!!
Ας ελπίσουμε δηλαδή ότι η Ιστορία φεύγοντας δεν θα μας πάρει όλους μαζί της…