Θολοποτάμι του Σταυρού 27_09_14

Θολοποτάμι, ένας Σταυρός... σκαρφαλωμένος στο βράχο.Να ‘μαστε λοιπόν στο Θολοποτάμι, το χωριό με το ινδιάνικο όνομα, όπως εύστοχα το χαρακτηρίζει ο εν Αθήναις συνάδελφός μας, Κώστας Μαρδάς. Βρισκόμαστε 12 χιλιόμετρα μόνο από την πόλη, σ’ ένα από τα κεφαλοχώρια των νοτιοχώρων με 600 κατοίκους περίπου, σε υψόμετρο 305 μέτρα, στο χωριό των μεταναστών, αφού είναι δύσκολο να βρεις Θολοποταμούση που να μην έχει κάνει «για πλάκα» 10 – 15 χρόνια στην Αμερική ή στον Καναδά. Τα παιχνίδια της φύσης με την οργή του Εγκέλαδου στα Ραγά έβγαλαν τόσο νερό, θολό μάλιστα και όχι απλά νερό αλλά... ποτάμι, αλλιώς το χωριό θα λεγόταν Θολόνερο. Θολοποτάμι λοιπόν και βρεθήκαμε εκεί κάνοντας αρχή για τα ρεπορτάζ μας μια σημαδιακή μέρα, αυτή του Σταυρού, που γιορτάζει το χωριό το τελευταίο πανηγύρι του καλοκαιριού, στο ομώνυμο εκκλησάκι, πρώην ενορία, που στην ουσία είναι κτισμένο από το 1824 πάνω σε ένα βράχο. Από ‘δώ αγναντεύεις όλο το χωριό στα πόδια σου, συλλογιέσαι την ιστορία του τόπου, το χρόνο, τους ανθρώπους του, την ξενιτειά και την... ανηφοριά. Γιατί όλα κι όλα θα μείνουμε αρκετά στο χωριό, αλλά αν θέλετε κι εσείς να το γνωρίσετε εκτός του κεντρικού δρόμου... ξεχάστε τα γυμναστήρια. Το χωριό έχει σκάλες και ανηφόρες, πολλές ανηφόρες και τα Ι.Χ. μέσα σ’ αυτό είναι απαγορευμένο είδος. Ελάτε να ανηφορίσουμε μαζί.Γ. Τζούμας